Ένα από τα πιο επίκαιρα κείμενα, η πολυεπίπεδη «Ασκητική»
του Νίκου Καζαντζάκη παρουσιάζεται στον Πολυχώρο Αθηναΐς σε μορφή θεατρικού μονολόγου από τον ηθοποιό Βασίλη Βασιλάκη. Πόσο μ’ αρέσει που τα πιο «χτυπημένα» κείμενα μιας άλλης κακοδαίμονης εποχής βρίσκουν ανάσες σήμερα. Σήμερα που μας κατηγορούν για πνευματική στειρότητα και δειλή σιωπή. Σε μια γλώσσα απλή, σαν αυτή που σκέφτεσαι ο Καζαντζάκης προσπαθεί να κατανοήσει τον θεό, τον δικό του θεό αυτόν που δε μοιάζει με άνθρωπο και που είναι αόρατος και απών. «Δεν προφτάσαμε να κάμουμε έργα τις ιδέες μας. Κάμε τις έργα εσύ! Δεν προφτάσαμε να συλλάβουμε και να στερεώσουμε το πρόσωπο της ελπίδας μας. Στερέωσέ το εσύ! Τέλεψε το έργο μας! Τέλεψε το έργο μας! Μέρα νύχτα μπαινοβγαίνουμε στο κορμί σου και φωνάζουμε. Όχι, δε φύγαμε, δεν ξεκορμίσαμε από σένα, δεν κατεβήκαμε στη γης. Μέσα από τα σωθικά σου ξακλουθούμε τον αγώνα. Λύτρωσέ μας!» Αν βρεις, άνθρωπε, τις αρετές που κρύβεις μέσα σου, δεν έχεις παρά να ανέβεις την αόρατη κλίμακα που θα εμφανιστεί μπροστά σου. Η δύναμη στραγγίζεται από οτιδήποτε ηρωικό προυπήρξε. Μόνος σου την βρίσκεις. Δεν στην χαρίζει κανένας θεός. Γιατί απλά δεν υπάρχει θεός..
ΑΣΚΗΤΙΚΗ του Νίκου Καζαντζάκη
Σκηνοθεσία-Ερμηνεία Βασίλης Βασιλάκης
Θεατρική Διασκευή Ευτυχία Δρούκα
Φωτισμοί Απόστολος Στράντζαλης
Ενδυματολόγος Δανάη Καββαδία
Χρύσα Φωτοπούλου