«Η επιστροφή της Ιφιγένειας» γραμμένη το 1972 ανήκει στην «Τέταρτη Διάσταση», ένα υποβλητικό έργο του
ποιητή Γιάννη Ρίτσου που περιλαμβάνει πολύστιχα ποιήματα με τη μορφή θεατρικού μονολόγου εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία, γραμμένα από το 1956 έως το 1975. Ο Ρίτσος με μια γλώσσα ποιητική, σύγχρονη, απλή, διεισδυτική θίγει -ανασύροντας από τη μυθολογία τον γνωστό μύθο της Ιφιγένειας- ζητήματα προβληματισμού, διαχρονικά ζητήματα που ακολουθούν τον Έλληνα όλους αυτούς τους αιώνες της ύπαρξής του. Ποιοι συγκροτούν την Ελλάδα; Πόσοι μπορούν να θυσιάσουν μια μικρή βεβαιότητα και να γίνουν κομμάτι ενός αγώνα που έτσι και αλλιώς είναι το μόνο που είναι υποχρεωμένος να κάνει ο άνθρωπος προκειμένου να ζήσει; «Η ευαισθησία και η οξύτητα του έργου του Ρίτσου αναδεικνύονται μέσα από μια μοντέρνα παράσταση που παντρεύει τον ποιητικό λόγο, τον χορό και τη μουσική. Μια παράσταση καίρια για το σήμερα που ταυτόχρονα διεισδύει στις πολλαπλές πτυχές της γυναικείας ύπαρξης.» Οι άνθρωποι συνεχίζουν να πορεύονται έτσι ανύποπτοι για κείνους που έφυγαν, γι' αυτούς που φεύγουν, για τους ίδιους
που φεύγουν κι αυτοί∙ — κυκλοφορούν με φυσικότητα
ανάμεσα στο θάνατό τους.
ΥΓ : Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο θέατρο Αλκμήνη.
ΧΡΥΣΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ