Οι Τετάρτες είναι σχεδόν Κυριακές. Θέλω να είμαι έξω. Για να μη ζω σε διπλή βερσιόν το τέλος της εβδομάδας. Θέατρο. Κοντά στο Παγκράτι. Για να κινηθώ με ποδήλατο ή πόδια. Θέατρο.
"Δείπνο με φίλους". Δεν το ξέρω το κείμενο. Διάβασα κάτι που με έκανε περίεργη. Οπότε..
Στο θέατρο Ιλίσια συμβαίνει κάτι που σε βάζει σε σκέψεις. Υπάρχει ένα χαλί από εσώψυχα κάτω από την αισθαντική ατμόσφαιρα νοσταλγίας και χιούμορ για την οποία υπεύθυνοι είναι τέσσερις καλοί ηθοποιοί: ο Βαλτινός, η Λουιζίδου, ο Χαϊκάλης και η Μάλφα. Με αυτονόητα θετικά επίθετα πλάι τους. Με μια χάρη: τα συμπεράσματα για τον Βαλτινό να καταλήγουν στο επίθετο βιρτουόζος.
Ο έρωτας, η συνύπαρξη, η φθορά, η συνήθεια, η ανεμελιά και το μπούχτισμα. Η εξωσυζυγική σχέση συνώνυμη της αρμονίας. Η συζυγική σχέση με πορεία προς τα κάτω. Ο χρόνος, η καθημερινότητα. Το χθες σε θέση ισχύος. Το τώρα με προβλήματα. Και η ορμή λίγη, καμία σχέση με του πρώτου καιρού, τότε που στο προσκήνιο ήταν η άλωση του άλλου. Η εγκατάστασή στον κόσμο του. Αυτός είναι ο έρωτας. Μια απεγνωσμένη και διαρκής μάχη για μια θέση χωρίς σύνορα στο σώμα και την ψυχη του άλλου.
Είναι εξαντλητικός ο έρωτας. Μα ακόμη πιο εξαντλητική είναι η απαξίωσή του σε ηλικίες παραξηγημένες. Κάπου εκεί, μετά τα 45.
Θα περάσετε καλά. Δεν υπερβάλλω.
Την παράσταση του Θέατρο «Ιλίσια» σκηνοθετεί ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο οποίος έχει κάνει και την απόδοση μαζί με τη Μαριλένα Παναγιωτοπούλου. Η σκηνογραφική επιμέλεια και τα κοστούμια είναι του Γιάννη Μετζικώφ και οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα. Φωτογραφίες και video-art Θωμάς Χρυσοχοΐδης. Σύνθεση ήχων Κώστας Εμμανουηλίδης. Βοηθός σκηνοθέτη η Χαρά Μπαλτά.