Ο Ευριπίδης και η "Μήδειά" του διαπερνούν τους αιώνες, στέκονται μπροστά μας, θέτουν ερωτήματα, γίνονται η φωνή σε δεκάδες μορφές τέχνης για τον απλούστατο λόγο ότι η δυναμική αυτής της σκέψης, της σκέψης του Ευριπίδη, είναι τόσο απαραίτητη όσο απαραίτητο είναι το νερό στην εξυγίανση των πραγμάτων.
Η παράσταση “Δε με χωρά ο τόπος / Μήδεια ” είναι η ασφυκτική σκηνική πραγμάτωση του πάθους, της απόρριψης, του κινδύνου και του μοιραίου τέλους. Τα τρία βασικά πρόσωπα της τραγωδίας, η Μήδεια, ο Ιάσονας και η Γλαύκη, τοποθετούνται πάνω σε μια μακρόστενη κινητή πλατφόρμα. Μια τοποθέτηση σκηνική και ταυτόχρονα αλληγορική, που αιχμαλωτίζει το ζωτικό χώρο των τριών χαρακτήρων και χαρτογραφεί το ταξίδι των διαπραγματεύσεών τους.
Ένα θέαμα άκρως ακροβατικό και ριψοκίνδυνο, όπου η διαρκής ανατροπή και μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου, δίνει το στίγμα ενός εικαστικού θεάτρου. Μια παράσταση όπου τα τραγικά ερωτήματα του Ευριπίδη επανέρχονται αμείλικτα.
Αυτός ο Ευριπίδης είναι ο καλύτερος από όλους. Πρέπει να διδαχθεί στα σχολεία. Είναι η πρώτη μας δουλειά, η καθιέρωσή του, όταν όλα θα είναι αλλιώς.