H Βέρα Ζαβιτσιάνου (1927-2008)
ήταν μια σπουδαία ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου. Γεννήθηκε το 1927 στο Παλαιό Φάληρο. Η καλλιτεχνική της δράση δεν άρχισε από το θέατρο, αλλά από το τραγούδι. Τραγουδούσε μαζί με την αδελφή της, Μαρία και τη Μαίρη Λω. Σπούδασε θέατρο στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης και το 1954 εμφανίστηκε στον πρώτο της ρόλο στο έργο του Thornton Wilder «Με τα δόντια».
Από το 1958 έπαιξε στο «Θέατρο Τέχνης» μια σειρά ρόλων σε σημαντικά έργα, πολλά από τα οποία παίζονταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα: «Κεκλεισμένων των θυρών», «Ματωμένος γάμος» και «Περλιμπλίν και Μπελίσα» του Φ.Λόρκα, «Αρκούδα», «Επέτειος» και «Βυσσινόκηπος» του Α.Τσέχωφ, «Χαιρετισμούς από την Μπέρτα», «Τριαντάφυλλο στο στήθος» και «Καλοκαίρι και καταχνιά» του Τεννεσί Ουίλλιαμς, «Αγριόπαπια», «Δωδέκατη νύχτα» του Σαίξπηρ, «Στάση λεωφορείου»,στο «Λίβινγκ ρουμ», έπαιζε την Όλγασ το πρώτο, επίσης ιστορικό ανέβασμα στο «Υπόγειο» της «Αυλής των θαυμάτων» του Καμπανέλλη,το ρόλο του Σεν Τε/ Σουί Τα στον «Καλό άνθρωπο του Σετσουάν» του Μπρεχτ.
Υπήρξε θιασάρχης μαζί με τον Αλέκο Αλεξανδράκη και τον Άγγελο Αντωνόπουλο, ενώ πρωταγωνίστησε και στο Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη όπου συμμετείχε στο «Τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Μίκη Θεοδωράκη και από το 1963 περνάει στο Εθνικό Θέατρο.
Έχει απαγγείλει με την απαράμιλλη φωνή της πλειάδα ποιημάτων ανάμεσα στα οποία των Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργου Μανιώτη και Κώστα Ευαγγελάτου.
Στην τηλεόραση παρουσιάστηκε μια μόνο φορά στον ομώνυμο ρόλο της «Κυρίας Κούλας» βασισμένο στο διήγημα του Μ. Κουμανταρέα.