Το κείμενο της Μαργαρίτας είναι ένα σκληρό κείμενο. Η απόδοση του Ταχτσή έλεγε η Λαμπέτη ότι την είχε δυσκολέψει πολύ γιατί απέδιδε τις βωμολοχίες ακριβέστατα. Η Λαμπέτη μετά από επιμονή και καυγάδες, αφαίρεσε πολλές.
«… ο Κακογιάννης ήθελε την εύθραυστη Λαμπέτη "θηριοδαμάστρια" κι επέμενε να παρεμβάλει ένα δικό του κείμενο που ερχόταν σε κραυγαλέα αντίθεση με το ύφος καί του πρωτότυπου και της μετάφρασης. Η Έλλη πάλι "ντρεπόταν" να πει μερικές πολύ οικείες λέξεις σχετικές με την ανθρώπινη ανατομία. Εκνευρισμοί, αλληλοκατηγόριες, υστερίες- τι σκληρός αγώνας με την πραγματικότητα για να δημιουργηθεί η μαγεία που ασκεί πάνω στο θεατή το είδωλό της!» Κ.Τ