1990. Καλοκαίρι. Ανεβαίνει η «Αντιγόνη» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη σε
σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη. Σε μια από τις παραστάσεις, η Αλίκη αντιλαμβάνεται
ότι η είσοδός της στην σκηνή δε συνοδεύεται από το γνωστό, κραυγάζον
χειροκρότημα. Πρέπει κάτι να κάνει, αλλιώς δεν μπορεί να συνεχίσει. Με μια κίνηση
και μ’ ένα δειλό νάζι να της ξεφεύγει, αφήνει το ξανθό της τσουλούφι να γλιστρήσει
απ’ τη σκούρα μαντίλα. Το κοινό παραληρεί. Ο Βολανάκης τραβάει τα μαλλιά του..