«Πήδηξα ανάμεσα σε δυο ταράτσες με ένα μέτρο
κενό ανάμεσα τους, για να πιάσω τη γάτα μου που είχε φύγει». Ωραία θεματική πρόταση για να ξεκινήσει ένα κείμενο όλο γλύκα. «Θάνατος στις γεροντοκόρες, λευτεριά στις γάτες» διάβασα κάπου. Είμαι φοβητσιάρα. Θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που μπορούν να χειριστούν αυτό το αλισβερίσι θετικής ενέργειας με τα ζώα. Όταν αγαπάς, δεν υπολογίζεις τίποτα. Είτε κυνηγώντας ένα γατί είτε τους μεγάλους έρωτες. Και στις δυο περιπτώσεις κρατάς λαχείο στα χέρια σου. Που υπάρχει ένα πλάσμα να «μπουκώσει» από την αγάπη σου.
Χ.Φ