Σήμερα παίξαμε εδώ.
Στο αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας, κοντά στην Κομοτηνή, αλλά δεν είναι μόνο αυτό: υπήρξε τρομερός διάλογος Σολωμού και φύσης: έλεγα: "ο αστροβόλος ουρανός" πέφτανε αστέρια, έλεγα: "και πλήθος αστραπές εγιόμοζαν τον αέρα" βρόνταγε και άστραφτε πίσω στο φόντο, στον ουρανό.
Δεν ήταν εικονογράφηση, αλλά σωματική αίσθηση. Σαν το σώμα σου, ο λόγος να ήταν ένα αλεξικέραυνο μέσα στο τοπίο.
ΥΓ. Πάντα η Όλια Λαζαρίδου εύστοχη, με την απαραίτητη ποίηση στα καθημερινά και τα απλά.
Χ.Φ