Είναι μερικές λέξεις, βρε παιδί μου, που, κατευθείαν σε παραπέμπουν σε πρόσωπα ή καταστάσεις.
Δηλαδή, αν πουν τώρα, τη λέξη ''φέσι'' στη θεατρική πιάτσα, δεν θα πάει το μυαλό όλων σε συγκεκριμένο θρασύτατο παραγωγό;
Αν πεις τη λέξη κομπίνα, λοβιτούρα, χρέη, σε μια θεατρική συντροφιά, η αμέσως επόμενη αντίδραση των ''πληγέντων'', δεν θα είναι μια ιστορία, για κάποιον πολύ συγκεκριμένο, που ενώ χρωστέι σε όποιον μιλάει ελληνικά (αλλά και κάποιες άλλες γλώσσες) κάνει τον ..Κινέζο;
Αυτός λοιπόν, ο ''Κινέζος'', άκου τώρα τι σκέφθηκε. Σκέφθηκε να παραχωρήσει σε γνωστή εταιρία που συνεργάζεται στενά με θέατρα, τα θεατρικά του..υπάρχοντα, ώστε όποιος από τούδε και στο εξής, διεκδικεί τα δεδουλευμένα του, ο Κινέζος ν' απαντά στεντορείως ''ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος''.(Μεγαλοφυής η καφρίλα!)
Θα επανέλθουμε σύντομα.
Ν.Χ