Είναι τόσο παράταιρες κάποιες δράσεις σε σχέση με τις παρόλες κάποιων υπερεκτιμημένων της πνευματικής ζωής..Πολύ παράταιρες. Το Εθνικό Θέατρο θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Πιο κοντά στον ορισμό της ψυχαγωγίας και τις ανάγκες του κόσμου. Με περισσότερες πρωτοβουλίες υπέρ όσων δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, υπέρ του αναρίθμητου νεανικού ιστού. Με άμεσο στόχο τη συνειδητοποίηση ότι η τέχνη θεραπεύει, είναι για όλους, ότι το θέατρο δεν είναι λιγότερο χρήσιμο από μια πανάκριβη συνεδρία με ψυχαναλυτές και ψυχοδιδάσκαλους.
Αν πληκτρολογήσεις "Εργαστήριο θετρικής γραφής", η Google θα σε παραπέμψει στο Εθνικό Θέατρο. Μην χαρείς πρόωρα σκεπτόμενος το ενδεχόμενο του δωρεάν. Μπα..
Καμία σχέση. 150 ευρώ ντούκου.
Ολόιδιες φάσεις με τις χιλιάδες, άλλες φάσεις ανά την επικράτεια. Στο τελευταίο θεατρικό εργαστήρι να απευθυνθείς, το ξεδίπλωμα του ταλέντου σου θα το ασημώσεις.
Αλλά εδώ πρόκειται για το Εθνικό, που μέσα στη γενικότητα των παροχών και την ομοιομορφία των τίτλων, μόνο στο επίθετο "Εθνικός".
Καλή χρονιά, γενναιόδωρες αποφάσεις. Μιας και η καθημαγμένη χώρα του ταλαίπωρου πρωθυπουργού πάει για εκλογές..
Χρύσα Φωτοπούλου