Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα μιας και σε λίγο η χειμερινή σεζόν φτάνει στο τέλος της και θα αρχίζουν τα διάφορα φεστιβάλ. Αλλά πόσα από τα δεκάδες φεστιβάλ που κατακλύζουν την άνοιξη και το καλοκαίρι τη χώρα μπορούν πραγματικά να θεωρηθούν φεστιβάλ; Και καταρχάς τι σημαίνει φεστιβάλ;
Πρόκειται απλώς για μια σειρά παραστάσεων που έχουν παιχτεί με επιτυχία κάπου, κάποτε και φιλοξενούνται σε νέους χώρους υπό την ομπρέλα ενός φορέα, οργανισμού, επιχείρησης κτλ;
Ή μήπως θα ήταν πιο δόκιμο να μιλάμε για έναν πολιτιστικό θεσμό που έχει συγκεκριμένους στόχους; Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση το εκάστοτε φεστιβάλ δεν οφείλει να έχει μια συγκεκριμένη αισθητική και ιδεολογική γραμμή όσο αφορά στο τι επιλέγει να παρουσιάσει, προκείμενου να πραγματώσει τους στόχους που θέτει; Ένα patchwork εκδηλώσεων που ως μοναδικό σκοπό έχουν την πώληση εισιτήριων- πράγμα καθόλου μεμπτό-δεν μπορεί να θεωρείται φεστιβάλ κι ως τέτοιο να επιχορηγείται από οποιονδήποτε φορέα, έστω και ιδιωτικό, που με τη σειρά θα γνωρίσει φορολογικές ελαφρύνσεις ως πολιτιστικός ευεργέτης-δωρητής.
Επιπλέον ένα φεστιβάλ που δεν μπορεί να επιδείξει καμία αυτόνομη παραγωγή, παρά μόνο να φιλοξενεί εκδηλώσεις, σε τι διαφέρει αλήθεια από ένα θέατρο ή ό,τι άλλο που μισθώνει το χώρο του σε περιοδεύοντες-μετακινούμενους θιάσους;
Για να μην είμαστε άδικοι ορισμένα φεστιβάλ δεν έχουν τεράστια έσοδα, μάλλον, με δυσκολία θα λέγαμε ότι τα βγάζουν πέρα. Παρ’ όλα αυτά οι όποιες οικονομικές τους δυσχέρειες, που όντως καθιστούν αξιοθαύμαστες τις προσπάθειές τους, δεν καθαγιάζουν την κατάχρηση του όρου.
Α.Κ.