Από τη μια γραμμή του τηλέφωνου (υπερ-ευγενικά): Συγγνώμες, ερώτηση για τυχόν ενόχληση, διαβεβαίωση ότι θα υπάρξει οικονομία χρόνου. Ταλαίπωρος δημοσιογράφος. Δεν τον συμμερίζεται κανείς.
Από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου (κοφτά, σχεδόν με αγένεια, βαριεστημένα, ύφος ανωτάτου, επισήμανση πενυματικότητας): Δεν μπορώ, πάρτε κάποια άλλη στιγμή, δεν ενδιαφέρομαι, τρέχω, είμαι από το ένα ραντεβού στο άλλο κτλ. Ηθοποιός - καλλιτέχνης. Δυσκολάκι. Την πάρτη του (κάποιο ποσοστό. Δεν γενικεύουμε, προς θεού).
Οι πιο συνεργάσιμοι είναι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Αυτοί που έχουν ένα χειροπιαστό έργο πίσω και μπροστά τους. Αυτοί που σου βγάζουν το λάδι, σου σπάνε νεύρα, αλλά εσύ κρατιέσαι, γιατί κάπου βρήκες επίκτητη υπομονή και δεν μπορείς να την ξεφορτωθείς, (την υπομονή), είναι οι -πιτσιρικάδες-.
Που έχουν στήσει έναν σωσία του εαυτού τους, μέσα στην αντιπάθεια και την απώθηση, και νομίζουν ότι ο αγώνας για διαφοροποίηση από το πλήθος είναι κάτι άλλο από το να αφομοιωνόμαστε από αυτό.
Αμ, δε.
Ούτε στη μία, ούτε στην άλλη περίπτωση υπάρχει εμφανές στίγμα.
Σιγουρότατα.
Νατάσα Χανιώτη