Είναι η τροπολογία που ανήγγειλε ο αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού κύριος Ξυδάκης, σύμφωνα με την οποία οι διευθυντές διαφόρων οργανισμών μπορούν να αλλάζουν πριν από τη λήξη της θητείας τους κατά το δοκούν της εκάστοτε κυβέρνησης, νόμιμη;
Δεν είμαι συνταγματολόγος, οπότε δεν μπορώ να πάρω επιστημονική θέση. Το ερώτημα θα απαντηθεί σύντομα μάλλον, εφόσον ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου κύριος Χατζάκης σκοπεύει να προσφύγει στη δικαιοσύνη.
Ανεξαρτήτως όμως από την κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον κύριο Χατζάκη και στον αναπληρωτή Υπουργό, αυτή η νέα ρύθμιση είναι πολύ επικίνδυνη. Καταρχάς ένας καλλιτεχνικός διευθυντής για να μπορεί να παράξει ένα έργο χρειάζεται ένα άλφα χρονικό διάστημα προκειμένου να μάθει τον οργανισμό και τον τρόπο λειτουργίας του, ώστε να μπορέσει να θέσει σε εφαρμογή το όραμά του. Είναι απαράδεκτο να εκδιώκονται πρόσωπα, χωρίς να έχουν υποπέσει σε παραβάσεις ή αδικήματα αποδεδειγμένα, αν πρώτα δεν τους δοθεί μια περίοδος να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους και τις ιδέες τους.
Δεύτερον οι άνθρωποι του πολιτισμού δεν μπορούν να υποκύπτουν σε πολιτικές σκοπιμότητες και να παίζουν κυβερνητικά παιχνίδια, και μάλιστα τόσο εμφανώς. Όχι ότι αυτό δε γίνεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αλλά να είναι και θεσμοθετημένη μια τέτοια πρακτική είναι απ’ τα άγραφα.
Επίσης σε μια δημοκρατική κοινωνία, όπου ο καθένας μπορεί να πιστεύει και να υποστηρίζει όποια νόμιμη ιδεολογία επιθυμεί, δεν μπορεί κάποιος να χάνει τη θέση και τη δουλειά του γιατί έτσι αποφασίζει ένας υπουργός, και μάλιστα πλέον και διά νόμου, χωρίς καν να έχουν διενεργηθεί οι απαραίτητοι έλεγχοι που καθιστούν το οποιοδήποτε πρόσωπο ακατάλληλο για να συνεχίσει το έργο του.
Σίγουρα η τροπολογία αυτή έχει προκύψει ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης του κύριου Ξυδάκη με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου κύριο Χατζάκη. Δεν έχω καμία πρόθεση να υπερασπιστώ κανέναν εκ των δύο, καθώς καμία από τις τακτικές των εν λόγω διαφωνούντων δε με αφορά, όμως πραγματικά αν αυτή τροπολογία περάσει, θα έρθει σύντομα η ώρα για πολλές ακόμα τέτοιες που θα μας οδηγήσουν σε πλήρη αναρχία και κατάφωρες αδικίες. Και κλείνω παραφράζοντας μια φράση του Ντύρενματ: «Αν δε σας υπερασπιστώ τώρα, θα έρθει μια μέρα που κάποιος θα ζητήσει το δικό μου κεφάλι»…
Υ.Γ: Και ας δοθούν επιτέλους στη δημοσιότητα οι "σκανδαλώδεις συμβάσεις", οι παρατυπίες, τα... μυστηριώδη συμβόλαια και τα στοιχεία που αποδεικνύουν τη μεμπτή διαχείρηση των οικονομικών της πρώτης κρατικής σκηνής. Εχουμε δικαίωμα να γνωρίζουμε.
Δευτέρα 20 Απριλίου 2015
Νατάσσα Χανιώτη