Print

ΤΟ ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΛΛΑΣ. ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Written by OnlyTheater. Category: ΓΚΡΙΝΙΑ

Η Μαρινέλλα και ο Χατζής στο Παλλάς

Το «Παλλάς» αισθάνομαι ότι έχει τα θεμέλιά του σε άλλη χώρα.

Πάντα αυτό έδειχναν οι επιλογές του. Η οδός Βουκουρεστίου στην οποία το βρίσκουμε είναι, λέει, ένας από τους πιο ακριβούς δρόμους της Ευρώπης. Το εισιτήριο για να διαβείς το Παλλάς είναι ασορτί με το δρόμο, πανάκριβο. Έξω κουρελόπανα και άστεγα πλάσματα, έξω ανεργία και βήματα προς τα πίσω. Το αχανές -και εκτός τόπου και χρόνου- Παλλάς ζητάει το υποκοριστικό μεροκάματο μιας ημέρας από τον φιλότεχνο θεατή. ''Μην το δώσεις μωρέ για να ξαναδείς τα ίδια. Για να ξαναπείς «Μπράβο αντοχές η Μαρινέλλα !», « Μα ο Χατζής όσα χρόνια και να περάσουν θα τσιγκλάει τη νοσταλγία τριών γενεών, αλλά ευτυχώς έχουμε ακόμη τους δίσκους του»..μου έλεγαν οι φίλοι μου πριν πάω .Θεατή, κάνε μια παύση να ξαποστάσεις. Ο θαυμασμός είναι λογικός, οι δυο καλλιτέχνες του Ρεσιτάλ δεν αφήνουν περιθώρια για «χμ, χμ», αλλά κάποια στιγμή πρέπει να νιώσουν κούραση και η Μαρινέλλα και ο Χατζής και το κοινό και η Ελληνική θεαμάτων, που ναι, το νιώσαμε στο πετσί μας, είναι στο πλευρό των συνταξιούχων με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Είδα την παράσταση και αισθάνθηκα πλήξη και κούραση, είχα ακούσει χιλιάδες φορές αυτά τα τραγούδια σε δίσκο και ραδιόφωνο και τα ξανάκουσα, 36 χρόνια μετά ζωντανά μεν, ραγισμένα δε. Σέβομαι απόλυτα τους δύο καλλιτέχνες και τους θαυμάζω απεριόριστα αλλά αν ήμουν μέλος της οικογένειάς τους και τους προστάτευα, δεν θα τους άφηνα να το κάνουν . Μαζί μου συμφωνούσαν -απ όσο έπιασε τ αυτί μου- κι όσοι φεύγοντας, κατέβαιναν ψιλοαπογοητευμένοι τα χολυγουντιανά σκαλιά.. Αυτό «το δεν εγκαταλείπω» την σκηνή με τίποτα (και ας απέχω από τη συμπλήρωση του αιώνα μια ανάσα) σε συνδυασμό με την κατάρρευση των πάντων γύρω μας, τα εισιτήρια που φτάνουν τα 60 ευρώ και το «εκτός τόπου», είναι επικίνδυνα πράγματα.. Αυτό το  επιχειρηματικό μυαλό, που το σχεδίασε όλο αυτό, που δε φοβάται μην κάποια νύχτα πάνω στην κορόνα της Μαρινέλλας μπουκάρουν μέσα, οι εξαϋλωμένοι άνθρωποι του δρόμου και τότε… θα δοθεί πραγματικό «Ρεσιτάλ» αλήθειας;
 Γιατί όπως και να το κάνουμε ''όταν κοιτάς από ψηλά'' μπορεί να ''μοιάζει η γή σα ζωγραφιά'', ναι, αλλά 'Γκουέρνικα''.