Print

"ΒΑΚΧΕΣ" ΜΕ ΔΥΝΑΤΟ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ "ΔΕΜΕΝΟ" ΘΙΑΣΟ

Written by OnlyTheater. Category: ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΛΛΩΝ Μ.Μ.Ε.


BAKXEΣ


Διαβάσαμε την άκρως αναλυτική κριτική της Αντιγόνης Καράλη στο ethnοs.gr για την παράσταση "Βάκχες" της Άντζελας Μπρούσκου που παρουσιάστηκε πριν λίγο καιρό στην Επίδαυρο


Η παράσταση της Αντζελας Μπρούσκου που άφησε θετικές εντυπώσεις στο κοινό, είχε καλές προθέσεις και ψάξιμο, καλοστημένες σκηνές, ωραίες ατμόσφαιρες και τη γυναικεία ματιά να διαπερνά το έργο. Είχε όμως και ιδέες που δεν ευοδώθηκαν, σκηνοθετικές προτάσεις που δεν ολοκληρώθηκαν, ενώ διέθετε έναν θίασο πρώτης γραμμής ο οποίος δεν κατάφερε να «δέσει».

Σε έναν σκηνικό χώρο με τέσσερα «πατάρια», μικρότερα και μεγαλύτερα, με πολυθρόνες -αυτό με τις φωτισμένες καλαμιές το πιο ταιριαστό στον χώρο (Σταύρος Λίτινας)- εξελίσσεται η δράση. Εντυπωσιακή η, σχεδόν τελετουργική, είσοδος της Αγλαΐας Παππά ως Διονύσου στην ορχήστρα. Με δερμάτινο παντελόνι, μια μαύρη ταινία για στηθόδεσμο και σακάκι, ηθοποιός με σπουδαία τεχνική κι αφαιρετική ερμηνεία καταφέρνει να αποδώσει τη σύνοψη όλων των αντιθετικών διπόλων που συνθέτουν τον Διόνυσο.

Ο Πενθέας του Αριστείδη Σερβετάλη εγκλωβίζεται στα γρανάζια του θεού. Ντυμένος στα μαύρα, αυστηρός, με μαστίγιο στο χέρι, από κραταιός άναξ γίνεται μια καρικατούρα μεταμφιεσμένης μαινάδας για να καταλήξει θλιβερό σφάγιο. Ο πρωταγωνιστής μπήκε αρκετά τρακαρισμένος στη αρχή, αλλά κατάφερε να σκιαγραφήσει με καθαρότητα τον ήρωα «μιλώντας» με την κίνηση. Αυτό ήταν το ατού του, διότι η φωνή του καθόλου δεν τον βοηθούσε. Και η Αντζελα Μπρούσκου δεν διέθετε τη φωνή για να αναμετρηθεί με την Αγαύη, είχε ωστόσο κάτι από τη «σκοτεινιά» της. Ο βρυχηθμός της, η κραυγή του άγριου ζώου που βγήκε από μέσα της μόλις έφερε το θήραμά της καρφωμένο στο θύρσο, από τις πιο δυνατές στιγμές της.

Ως Τειρεσίας η ταλαντούχα Μαρία Κίτσου μάλλον αφέθηκε ακαθοδήγητη. Ο Γιώργος Μπινιάρης, που μας έχει συγκινήσει σε άλλες παραστάσεις, εδώ, ως Κάδμος, έμοιαζε να έχει επιλέξει την ερμηνευτική οδό ενός αφηγηματικού θεάτρου που καθόλου δεν ταίριαζε στο ανέβασμα. Ο Αργύρης Πανταζάρας, ο πρώτος Αγγελος, με αντήχηση τον Χάρη Χαραλάμπους, ήταν σωστός και καίριος, ενώ η παρουσία του υπήρξε συνεπής και μετρημένη σε όλη την παράσταση. Πολύ καλή και η Παρθενόπη Μπουζούρη ως Αλλος Αγγελος. Στα θετικά της παράστασης προσμετράται η μουσική, με έμφαση στα κρουστά, του Δημήτρη Καμαρωτού και η κίνηση του Ερμή Μαλκότση. Ο χορός, ως εκστατικός και μαιναδικός, είχε μερικές αξιοσημείωτες εμφανίσεις, ενώ εξαιρετικά φωτισμένες κι αρκετά ποιητικές υπήρξαν κάποιες από τις σκηνές από τον Νίκο Βλασόπουλο.



Αντιγόνη Καράλη

Πηγή: ethnos.gr