Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Από την μια ένας καιροσκόπος, κυνικός έμπορος αυτοκινήτων που είναι πιεσμένος οικονομικά και ψάχνει κάπου να πιαστεί για να μην πνιγεί.
Κι από την άλλη ο μεγαλύτερος αδελφός του, που είναι αυτιστικός και έγκλειστος σε ένα ίδρυμα. Ο πατέρας τους πεθαίνει, ο πρώτος που δεν ξέρει την ύπαρξη του δεύτερου, μαθαίνει από τον εκτελεστή της διαθήκης ότι σε εκείνον πέρασε όλη η κληρονομιά και αποφασίζει να τον απάγει, τυφλωμένος από τον εγωισμό του για να απαιτήσει το μερίδιό του. Οι δύο τους διασχίζουν την Αμερική και το εξαιρετικά περιπετειώδες ταξίδι τους αλλάζει ριζικά και οριστικά τη ζωή και των δύο.
Το «Rain man- Ο άνθρωπος της βροχής» το γνωρίσαμε στην κινηματογραφική του εκδοχή το ’88 με πρωταγωνιστές τους Ντάστιν Χόφμαν και Τομ Κρουζ - ο πρώτος απέσπασε μάλιστα και Όσκαρ ερμηνείας για αυτό !- κι η θεατρική του βερσιόν που υπογράφεται από τον Νταν Γκόρντον γνώρισε πιένες στο West End μα και την Αυστραλία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία.
Στο ανέβασμα του «Γκλόρια» την μετάφραση έχει κάνει με δεινότητα ζηλευτή ο Θοδωρής Πετρόπουλος και τη σκηνοθεσία με έμπνευση ο Δημήτρης Λιγνάδης.Μεγάλο ατού της παράστασης είναι οι ερμηνεία του Χατζηπαναγιώτη στον ρόλο του αυτιστικού αδελφού-έχει κάνει δεξιοτεχνική δουλειά στην κίνηση,στην εκφορά του λόγου,στις σιωπές,στις εκρήξεις και η εσωτερικότητά του εντυπωσιάζει!-.Εξαιρετική δουλειά κάνει στον άλλο αδελφό,ο χαρισματικός Γιάννης Στάνκογλου, ο οποίος καθώς εξελίσσεται και αλλάζει ο ήρωάς του από την στιγμή που μαθαίνει την ύπαρξη του αδελφού του, συναρπάζει με το μέτρο,τη δεινότητά του,την αλήθεια του.Η σκηνή του φινάλε με τους δύο τους είναι η πιο δυνατή της παράστασης…
Καίρια είναι στο πλάι τους η Κλέλια Ρένεση,κύρος έχει ο έμπειρος Γιάννης Καρατζογιάννης και επαρκείς είναι στους μικρούς ρόλους τους οι Θοδωρής Ρωμανίδης,Σπύρος Κυριαζόπουλος και Μαρία Μπεληγιάννη.
ΤΑ ΣΥΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
-Οι ερμηνείες Χρήστου Χατζηπαναγιώτη-Γιάννη Στάνκογλου
-Η μετάφραση-απόδοση του Θοδωρή Πετρόπουλου
-Η σκηνοθετική γραμμή του Δημήτρη Λιγνάδη και οι μουσικές του επιλογές
-Οι φωτισμοί του Αλέκου Γιάνναρου-ειδικά στη σκηνή του φινάλε.
ΤΑ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
-Το άχρωμο και άγευστο σκηνικό της Εύας Νάθενα.Η ταπετσαρία-χάρτης των ταξιδιών των αδελφών και οι κύβοι που «έπαιζαν»διάφορους και διαφορετικούς «ρόλους»-δες κρεβάτι,τραπέζι,βιβλιοθήκη, κλπ κλπ-ήταν από τα «φάουλ»της δουλειάς.
-Η έλλειψη βίντεο-θα μπορούσε να υπάρχει κινηματογραφημένο υλικό που να έδειχνε τα δύο αδέλφια στο αυτοκίνητο σε ανοιχτούς δρόμους.
-Οι επίμονες ταξιθέτριες που ζητούν φιλοδώρημα-μα υπάρχει ακόμα αυτό το «έργο»;