Ομολογώ ότι δεν περίμενα να δω θέατρο – θέατρο, που λένε, μέσα σ' ένα αρτιστίκ ρεστοράν της Θεσσαλονίκης και μάλιστα με όνομα στο καλό φαγητό. Πρόκειται για το ''Μαμίσιο'' εντός της στοάς της Βαλαωρίτου, που με αυτή την παράσταση περνάει πλέον και στη θεατρική δράση με σαφείς εναλλακτικές κατευθύνσεις.
Στο δια ταύτα τώρα, το να θεατροποιήσεις ένα ογκώδες βιβλίο του γνωστού και μη εξαιρετέου Τομ Ρόμπινς είναι παράτολμο εγχείρημα. Κινδυνεύεις να χάσεις την πεμπτουσία του κειμένου – ενός κειμένου, συχνά παραληρητικού, σουρεαλιστικού, έως και ακατανόητου, όλα τα χαρακτηριστικά δηλαδή που έχρισαν δικαίως τον Ρόμπινς εκπρόσωπο ενός λογοτεχνικού αντεργκράουντ και μιας αντικουλτούρας.
Δεν έχει νόημα να προσπαθήσω να περιγράψω τη δράση της 70λεπτης αυτής παράστασης που έχει τον τίτλο ''EXIT. Μια ζωή σε εξέλιξη'' και που βασίζεται στο έργο ''Το άρωμα του ονείρου'' του Τομ Ρόμπινς. Ο σκηνοθέτης Νίκος Πολοζιάνης στην παρθενική θεατρική του εξόρμηση επίλεξε ένα μικρό μόνο μέρος του βιβλίου και κατάφερε να μιλήσει για πολλά και διαφορετικά φιλοσοφικά θέματα με το ένα να κονταροχτυπιέται κανονικά με τ' άλλο καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης. Τι σχέση μπορεί να έχουν η ανθρώπινη ματαιοδοξία, ο τακτός και καθορισμένος τρόπος ζωής, η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα ή και ο θάνατος με ένα...παντζάρι; Πώς αυτό το αιματόχρουν ζαρζαβατικό δύναται να ενώσει τις ζωές ενός βασιλιά, μιας μελαγχολικής γκαρσόνας κι ενός ανερχόμενου γιάπη; Μην το ψάχνετε! Είναι σα να προσπαθείς να εκλογικεύεις – τηρουμένων των αναλογιών – τον Μπέκετ και τον Ιονέσκο, μολονότι ο Τομ Ρόμπινς ουδέποτε έδρεψε δάφνες θεατρικού συγγραφέα.
Δάφνες όμως σκηνοθέτη έχει όλα τα φόντα να δρέψει ο Πολοζιάνης, που όχι μόνο θεατροποίησε τον Ρόμπινς, έστω αποσπασματικά, αλλά κατέθεσε μία συμπαθέστατη δραματουργική πρόταση γεμάτη από μουσική – οι ψαγμένες μουσικές επιλογές ανήκουν στα ατού της παράστασης -, χορογραφίες εν είδει κινησιολογίας, ακόμη κι εμφανείς επιρροές από το γιαπωνέζικο και το αρχαίο ελληνικό θέατρο.
Προσπαθώ να σκεφτώ πως θα παρουσιαζόταν το έργο αυτό δίχως την εν λόγω σκηνοθετική προσέγγιση του Πολοζιάδη. Πιθανώς να άγγιζε τα όρια της σχιζοφρένειας και οι θεατές να την έκαναν με ελαφρά, αναρωτούμενοι τι ήταν αυτό που παρακολουθούσαν. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη και δεν πρόκειται να συμβεί, εφόσον οι αισθήσεις τους βρίσκονται μονίμως στην τσίτα, αντιμέτωποι με μία ξεκάθαρη πρόκληση.
Προσωπικά, έχοντας δει αμέτρητες παραστάσεις ''επαγγελματικών'' μετριότατων θιάσων, δε θεωρώ καθόλου αμελητέα την προσπάθεια αυτών των νέων ανθρώπων. Να το πω αλλιώς, ήταν από τις λιγοστές φορές που κατέγραψα σκηνοθεσία και ερμηνείες όλο πάθος και δίχως ίχνος απλής διεκπεραίωσης. Με τη φωνή τους και με τα σώματα τους (δεν πρόκειται για σχήμα λόγου, αν υποτεθεί πως το σώμα είναι το κατ' εξοχήν μέσο ενός ηθοποιού) έπαιξαν, λοιπόν, ο σκηνοθέτης Νίκο Πολοζιάνης στο ρόλο του Βασιλιά, η Δανάη Κλαδή ως γκαρσόνα και ο Αλέξανδρος Βοζινίδης ως επίδοξος επιχειρηματίας. Απορίας άξιον πως αυτά τα τρία νέα παιδιά, υπήρξαν στιγμές που λειτούργησαν ως ένα πρόσωπο, ένας ηθοποιός, ένας χαρακτήρας απ' την άποψη της ενέργειας και του feeling, όπως τα πέρασαν στο κοινό!
Δεν ξέρω τι θα πει ''μεταθεατρική πρόταση'', ακόμη δεν τό'χω βρει, ωστόσο η παράσταση ''EXIT. Μια ζωή σε εξέλιξη'' αποτελεί αυτή τη στιγμή μία από τις πιο εναλλακτικές προτάσεις ψυχαγωγίας για τους Θεσσαλονικείς και για όσους άλλους βρεθούν εκεί πέρα.
Αντώνης Μποσκοΐτης
info
Μαμίσιο, Βαλαωρίτου 19, Θεσσαλονίκη, εντός στοάς, 2ος όροφος. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 το βράδυ. Είσοδος με ποτό: 12 ευρώ κανονικό και 6 ευρώ για φοιτητές και άνεργους. Τηλ. κρατήσεων: 6987/ 118 555