«Σε εσάς που μ’ ακούτε» έχω να καταθέσω ένα ουσιαστικό «Μήνυμα»: στην πολύπαθη «Πόλη» μας, ανεβαίνοντας κανείς στον 3ο όροφο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης μπορεί να δει τον «Ουρανό κατακόκκινο» και μια σπουδαία ηθοποιό να βγάζει έναν ήχο ψυχής πιο δυνατό κι από τον «Ήχο του όπλου», καθοδηγημένη με «μαεστρία» από τον Σταμάτη Κραουνάκη.
Μην χάνετε χρόνο,τρέξτε να δείτε το «I love you»που αποτελεί μια ιδιοφυή σύνθεση από μονολόγους «Διαμάντια» της μοναδικής και πολύ «ακριβής» μας Λούλας Αναγνωστάκη. Ο Κραουνάκης με την αρωγή της Αλεξάνδρας Παντελάκη επέλεξε μια σειρά από αυτά και τα «έδεσαν» εξαιρετικά, με την χαρισματική Ελένη Ουζουνίδου να γίνεται η ιδανική ερμηνεύτριά τους. Σε ένα λιτό σκηνικό, με ένα δύο αντικείμενα μονάχα και με ελάχιστους προβολείς,η εξαίρετη ηθοποιός «γίνεται»με ψυχή η κάθε μια ηρωίδα από το «Σ’εσάς που μ’ακούτε» την «Πόλη»,το «Αντόνιο ή το μήνυμα» αλλά και το «Διαμάντια και μπλουζ»,τον «Ήχο του όπλου», το «Ο ουρανός κατακόκκινος».
Με εσωτερικότητα που σπάνια βλέπουμε. Με αλήθεια που δύσκολα πια συναντάμε. Με ακρίβεια που ελάχιστοι έχουν. Με συνέπεια που δεν συναντάμε πολλές φορές. Γίνεται σπαρακτική-γεμίζουν δάκρια τα μάτια σου και σφίγγεται το στομάχι σου-και μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, «περνά»στον επόμενο ρόλο, που την θέλει σε κωμικές νύξεις και σε κλείσιμο του ματιού. Ο Κραουνάκης της έφτιαξε τον «οδηγό» και εκείνη «κεντά» πάνω του με πολύ λεπτές και ιδιαίτερες «βελονιές» έχοντας παρέα της στιγμές-στιγμές εξαίσιες μουσικές που παίζει ο ίδιος στο πιάνο. Έχει άλλοτε απόγνωση και άλλοτε ειρωνεία, άλλοτε δύναμη κι άλλοτε φόβο, άλλοτε πάθος κι άλλοτε ήττα, άλλοτε πλήξη και άλλοτε επαναστατικότητα.Κι έχει κάτι παύσεις, κάτι σιωπές συγκλονιστικές που κάνουν θόρυβο τεράστιο-πιο δυνατό κι από τον «Ήχο του όπλου» Θα μπορούσα να γράφω ατέλειωτα για αυτή την θαυμάσια ηθοποιό και την τεράστια γκάμα της. Όμως θα βάλω ένα φρένο και θα σας τονίσω ξανά πως πρέπει να τρέξετε στο «Κακογιάννης» - κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 8- για να δείτε την έξοχη παράσταση του Κραουνάκη, τον «άθλο» της Ουζουνίδου και την καίρια ερμηνεία του ικανού Χρήστου Γεροντίδη που «γίνεται» με ευθυβολία για λίγα λεπτά ο γιος του «Ήχου».
Υ.Γ.Κυρία Λούλα Αναγνωστάκη σας ικετεύω, ανεβείτε στον 3ο όροφο του Ιδρύματος, ξέρω ότι δεν αγαπάτε να βγαίνετε πια, αλλά αξίζει τον κόπο. Θα δείτε τον Ουρανό αλλά και τα χέρια του κοινού κατακόκκινα από το θερμό χειροκρότημα…