Η Σοφία Γεωργοβασίλη ήθελε να γίνει ζωγράφος. Δεν έγινε. Δεν πειράζει. Όλοι οι ζωγράφοι θέλουν την καλύτερη εκδοχή του κόσμου. Όλοι. Ακόμη και οι πιο εσωστρεφείς. Αυτή της την τάση δεν την έχασε ποτέ. Το παρακάτω κείμενό της το αποδεικνύει. Έτσι δεν είναι; Στο "Θησείον", στον "Γλάρο" είναι η Νίνα. Ένα παιδί με ορμή και όνειρα. Όπως η ίδια η Σοφία.
Το νέο αίμα θ’ αργήσει να έρθει.
Το νέο αίμα δε θα φοβάται να αναλάβει την ευθύνη της ροής του.
Το νέο αίμα θα είναι όλα όσα εγώ, εσύ και όλοι μας θα κάνουμε καλύτερα απο ‘δω και πέρα.
Αλληλεγγύη ρε μουνιά.
Χρύσα Φωτοπούλου