07.30 «Κεντάει» η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στην Εκάβη της. Μετράει αρκετές «νίκες» ισχυρή στο αρχαίο δράμα, αυτή που πετυχαίνει όμως με την Εκάβη της στις «Τρωάδες» του Εθνικού Θεάτρου και του Σωτήρη Χατζάκη είναι κατά την γνώμη μου η συναρπαστικότερη της καριέρας της. Έχει δουλέψει σκληρά για χρόνια, έχει κερδίζει γόνιμο έδαφος στον χώρο με καταθέσεις - ψυχής και μας έχει κερδίσει με αρκετές ισχυρές ερμηνείες της στο αργολικό θέατρο, στην πολύπαθη βασίλισσά της όμως στην ευριπίδεια τραγωδία, συγκλονίζει, συναρπάζει, καθηλώνει το κοινό. Φωτίζει ζηλευτά όλες τις πτυχές του ρόλου και φτάνοντας στην κορύφωση του μονολόγου που αποχαιρετά τον άγρια δολοφονημένο εγγονό της, κερδίζει την πιο δύσκολη και απαιτητική νίκη. Θρίαμβος μεγάλος η Εκάβη της-ένα μικρό διαμάντι. Έξοχη στο θυμό, τις εκρήξεις, την οργή της και σπουδαία στην απόγνωσή της, τα μοιρολόγια, τους θρήνους της. Δεν καμωνόταν πως σπαράζει-σπάραζε με όλο της το είναι προσφέροντας μέθεξη στο κοινό…
07.35 Λάτρεψα τις ηχηρές σιωπές της, τα γεμάτα απόγνωση βλέμματά της, τους λυγμούς της και την εξαιρετική σκηνική επικοινωνία της με τους άξιους συναδέλφους της: με την Κόρα Καρβούνη που είχε οίστρο στην Κασσάνδρα της, την Μαρία Κίτσου -τι ηθοποιάρα!- που μας συνάρπασε στην Ανδρομάχη της, με τον Νίκο Ψαρρά που έφτιαξε τον Ταλθύδιο με κύρος και ακρίβεια, με όλα τα μέλη του γερού χορού - ανάμεσά τους οι έξοχες Ν. Αβαγιανού, Κ. Γιαμαλή, Β. Ηλιοπούλου, Κων. Τακαλου, Γ. Κηλαηδόνη, Σ.Μακρα, Γ. Νταλάρα- Στις σκηνές που είχε με τον μικρό και υπέροχο Βασίλη Δημούλη που έπαιζε τον Αστυάνακτα, δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυά μου… Από την ώρα που του έκανε τρυφερή αγκαλιά πριν της τον πάρουν να τον γκρεμίσουν από τα τείχη, μέχρι το φινάλε που της τον φέρνουν νεκρό να τον στολίσει πριν τον θάψουν στο χώμα… Ολοφυρόταν και μαζί της ολοφύρονταν όλοι οι θεατές. Ο θρήνος της «έφερε» το κατηγορώ για την φρικαλεότητα του πολέμου - όλη η φρίκη στο πρόσωπό της. Ο τρόπος που χτυπούσε ηχηρά το πρόσωπο και το κεφάλι της, συνταρακτικός…
07.40 Είχε πολλά ατού η παράσταση που έφτιαξε ο Σωτήρης Χατζάκης - ίσως να είναι η πιο πλήρης της καριέρας του-. Αυτά που κράτησα ιδιαίτερα είναι η συγκλονιστική ερμηνεία της Καραμπέτη, οι έξοχες υποκριτικές «νίκες» των Καρβούνη και Κίτσου, η δεινότητα του Ψαρρά, η ακρίβεια του Κατσούλη και οι άψογες επιδόσεις του χορού, τα υπέροχα κοστούμια του μαιτρ Γιάννη Μετζικόφ.
07.42 Ήταν όμορφα στην Επίδαυρο, μακριά από την τρέλα-απόγνωση της κρίσης, της ψηφοφορίας, των κλειστών τραπεζών, της ασφυξίας… Και δεν ήταν λίγοι όσοι έσπευσαν να βρεθούν εκεί, παρά τις αντίξοες συνθήκες και να χειροκροτήσουν τους συντελεστές της δουλειάς, φωνάζοντας ηχηρά μπράβο… Εκεί ήταν και ο καινούργιος διευθυντής του Εθνικού Στάθης Λιβαθινός, ο οποίος ενώ κλήθηκε να ανέβει στην υπόκλιση δεν το έκανε-και δεν είχε και λόγο να το κάνει…
07.50 Μου ήταν τόσο δύσκολο να βρεθώ ξανά στην Επίδαυρο που με πήγαινε η μαμά μου από μικρό παιδί για να με μυήσει στο ακριβό θέατρο. Λίγες μέρες μετά τον χαμό της, αποφάσισα να πάω και να απολαύσω το σούρουπο στο αργολικό θέατρο που λάτρευε, να θυμηθώ υπέροχες στιγμές μας εκεί, να πέσω στην αγκαλιά ανθρώπων που τη γνώρισαν και την αγάπησαν… Δάκρυα πολλά-απ’ την Καρυοφυλλιά στο καμαρίνι, τον Γιώργο Σ και την Αντιγόνη στις κερκίδες, την Σάσα στο Ξενία, την Μαρία Κ., τον Νίκο, τον Γιώργο και την Κάκια στον Λεωνίδα… Ήταν εκεί, μαζί μας, η μαμά μου!
07.52 Σε άλλα νέα. Παραγωγός δεν έχει βρεθεί ακόμα για τις «Νεφέλες» του Φιλιππίδη, κάτι ακούστηκε ότι ψάχνονται να το κάνουν μεταξύ τους, η είδηση είναι ότι απέσυρε την μετάφρασή του ο Βασίλης Παπαβασιλείου και ότι ο Γιώργος Λούκος που ήταν στην πρεμιέρα των Τρώαδων, ετοιμάζεται να στείλει ενημερωτικό μέιλ ότι η παράσταση δεν θα παιχτεί στην Επίδαυρο, αφού είχε «κλείσει» το «πακέτο» Παπαβασιλείου- Φιλιππίδη και πια δεν ισχύει… Λάβε θέσεις γιατί έρχονται έντονα «σκηνικά», να μου το θυμηθείς.
07.56 Κι άλλο μπαμ νέο. Μαθαίνω ότι στα χέρια των Παναγιωτάκη-Κούρκουλα «πέρασαν» πλέον και τα θέατρο «Γκλόρια», «Πειραιώς 131» και «Κιβωτός». Οπότε να αναμένεις νέες ανατροπές και πολλές εκπλήξεις στο θεατρικό «σκηνικό».