Συνάντηση στο Παρίσι του 1936, μ' έναν αριστοκράτη, που πιστεύει ότι μόνο ο μαρξισμός-λενινισμός μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα, αλλά κρύβει τη Ρολς Ρόις του. Απεναντί μου ο Λουκίνο Βισκόντι.
Έχεις ινδάλματα;
Τον Πουτσίνι, τον Τοσκανίνι και τον ντ' Ανούντσιο. Αυτοί με ώθησαν να σπουδάσω μουσική και φιλοσοφία.
Φίλοι σου, αυτήν την εποχή;
Μόνο ο Κοκτώ και η Κοκό Σανέλ.
Το πρώτο κινηματογραφικό σου όνειρο;
Οι "Διαβολικοί Εραστές".
...Η γενέθλια ταινία του ιταλικού νεορεαλισμού. Μια ηθοποιός που σκηνοθέτησες και σ' εντυπωσίασε;
Στο "Bellissima" η Άννα Μανιάνι. Να ξέρεις όμως, μια σταρ είναι σαν καθαρόαιμο άλογο. Πρέπει να την χαϊδέυεις ή να την μαστιγώνεις.
Ποια ταινία σου, αγάπησες περισσότερο;
" O Ρόκο και τα αδέρφια του"
Εγώ λάτρεψα τον "Γατόπαρδο"!
Γιατί;
Γιατί είχες φτιάξει ένα συναρπαστικό χρονικό της πτώσης της αριστοκρατίας και της ανόδου της μεγαλοαστικής τάξης. Και γιατί μ άρεσαν πολύ, η Καρντινάλε και ο Ντελόν. Θέλεις να μου πεις, τη Σκάλα του Μιλάνου, στην "Τραβιάτα" και στην "Άννα Μπολένα", πώς τα πήγες με την Κάλλας;
Καλά. Όλοι λένε πως επηρέασα θετικά την καριέρα της, βοηθώντας την να τελειοποιήσει το υποκριτικό της ταλέντο.
Οι πιο μεγάλοι έρωτές σου;
Ο Φράνκο Τζεφιρέλι και ο Χέλμουτ Μπέργκερ.
Ο πρώτος σ' έβριζε όταν έφυγες και για τον δεύτερο, οι φίλοι σου είπαν ότι εκμεταλλεύτηκε πολύ τον ρόλο της θλιμμένης χήρας.
Μην ασχολείσαι, αμελητέες ποσότητες και οι δύο. Ασήμαντοι.
Ο Βισκόντι, έφυγε 17 Μαρτίου του 1976, αφήνοντας στη μέση το μοντάζ του "Αθώου". Ήθελε να ζει με τους θεούς. Έζησε μόνο το λυκόφως τους.