Σοβατισμένοι λευκοί τοίχοι.
Γεράνι. Μεσημέρι. Ελληνικός καφές. Αλομπάρ. Νατουραλισμός. Γλυκό του κουταλιού.
Το απέναντι νησί που λαμπυρίζει στο βάθος. Τραγούδι. Σοκάκι. Αχινοί. Ελαιόλαδο.
Ο Σικινιός. Βράχος. Βουτιά. Βιβλίο. Μποφόρ. Αιγαίο. Πεταλίδα. Έρωτας. Ρακή. Θάλασσα. Θάλασσα. Θάλασσα. Χορός. Φως. Ουρανός. Ελευθερία. Απόλαυση. Ηδονή. Ευλογία. Φιλία.
Ησυχία.
Κυκλάδες. Ελύτης. Συναντήσεις.
Χαρά. Χαρά. Χαρά.
Χωρίς καλοκαίρι, χωρίς αυτά, ο χειμώνας δεν προχωρά.
*Η Εύα Κοτανίδη είναι ηθοποιός. Στην τυπική ενηλικίωση, έγινε φοιτήτρια του Εθνικού Θεάτρου. Πρώτη- πρώτη της θεατρική συμμετοχή ήταν στην Επίδαυρο, στις "Τρωάδες" (σκηνοθ. Μ. Κακογιάννης). Στο Παρίσι του φωτός έχει κάνει βαρβάτο μεταπτυχιακό. Μαμά Γαλλίδα, πατρίδα δεύτερη. Κάθε φορά που το αποφασίζει, με την μπάντα της "Apples " λέει και από ένα..τραγούδι και όταν θέλει να "ξαπλώσει μπροστά της η Αθήνα" ανεβαίνει μέχρι τον Υμηττό, σ' ένα μονοπάτι που ξέρει μόνο η ίδια.
Χ.Φ
(Πρώτη δημοσίευση 10/8/2014)
Σάββατο 20 Ιουνίου 2015