Print

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΙΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ

Written by OnlyTheater. Category: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Γιώργος Καραμίχος

Συνέντευξη στον Μάνο Λαμπράκη

«Eίμαστε φτιαγμένοι από την ύλη που είναι φτιαγμένα τα όνειρα και την εφήμερη ζωή μας ο ύπνος την τυλίγει…»

λέει ο Πρόσπερος στην Τρικυμία του Σαίξπηρ, ο αγαπημένος του ήρωας. Τον φαντάζομαι να συνομιλεί μαζί του τα βράδυα, κατειλημμένος από την ίδια με τον Πρόσπερο καθαρτική ικεσία…να καθαρίσει από την “ψεύτικη” εμπειρία που μπερδεύει και φτιάχνει ζωή από τη θεατρική πράξη…Ανοίγει την τηλεόραση. Παρακολουθεί μανιωδώς Heroes.

Ο Γιώργος Καραμίχος πρωταγωνιστεί στην παράσταση του Γιώργου Νανούρη “ Γκρης Ηλέβεν”.

- Μια δουλειά που χάρηκα από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο Γ. Νανούρης είναι γεναιόδωρος άνθρωπος και σκηνοθέτης με αφυπνισμένη κοινωνική συνείδηση και πολύ ωραίες ιδέες. Η συνεργασία με την Αντριάνα Μπάμπαλη είναι πάντα απόλαυση για μένα και το μεγάλο ατού της παράστασης ήταν αυτά τα δεκαοχτώ παιδιά, που εθελοντικά ήταν παρόντα επι της ουσίας στην παράσταση.


Το φθινόπωρο τον συνάντησε να σκηνοθετεί τον “Συμβολαιογράφο”.

- Αγάπησα. Το κείμενο. Την ιδέα. Και κυρίως την Υρώ Μανέ. Μεγάλη ηθοποιός με πολύ ταλέντο και πολλή καρδιά. Είχαμε και τη χαρά να έχουμε ως παραγωγό τη Ρούλα Νικολάου, που είναι η χαρά τού σκηνοθέτη και τού ηθοποιού. Πέρα από την ηθική υποστήριξη, κάνει τα αδύνατα, δυνατά να μας προσφέρει ότι τής ζητήσουμε, κάτι που σπανίζει στο χώρο. Τι να πω. Από τις πιο ωραίες συνευρέσεις της ζωής μου αυτή η παράσταση..



Τον επαναφέρω για λίγο πίσω στην πραγματική ζωή. Ο έρωτας γιατί είναι αφόρητος στις μέρες μας; Γιατί δηλαδή οι άνθρωποι δεν τολμούν να κολυμπήσουν πια στα βαθειά;

- Δε νομίζω ότι ο έρωτας είναι αφόρητος στις μέρες μας. Είναι αφόρητος πάντα. Δεν εφαρμόζει και δεν αντέχεται παρά μόνο αν είναι αμοιβαίος. Η δυσκολία κατά τη γνώμη μου είναι να βρει κανείς τον αμοιβαίο έρωτα. Σε μια κοινωνία που μας εκπαιδεύει να μην ξέρουμε τι θέλουμε, είναι λογικό και στον έρωτα να ψάχνουμε σε δρόμους αβέβαιους μακρυά από τη καρδιά μας προκειμένου να βρούμε τα όριά μας. Μπαίνει κι ο έρωτας στο πλαίσιο μιας επαναστατικής αναζήτησης. Συνήθως βέβαια καταλήγει η όλη επαναστατική μας διάθεση να περιορίζεται στο σύνδρομο τού γραμματόσημου. Όσο μας “φτύνουν”, κολλάμε. Η εκπαίδευση από το σπίτι κι από το σχολείο μας οδηγεί στο φόβο. Κι ο φόβος στην απόγνωση. Δεν εκπαιδευόμαστε στην κολύμβηση γιατί μας μαθαίνουν ότι η θάλασσα περιέχει κινδύνους κι αντί να αφεθούμε στο πρόσθιο και στο ύπτιο, καταδικάζουμε τους εαυτούς μας στους απεγνωσμένους έρωτες.

Έχεις αισθανθεί ποτέ ότι σε κουράζει η αναγνωρισιμότητα, θέλεις να περνάς απαρατήρητος;

-Προφανώς έχω κουραστεί. Δεν είναι εύκολο να συναντάς συνεχώς βλέμματα – άλλοτε διακριτικά κι άλλοτε όχι- στα οποία δεν ξέρεις πως να απαντήσεις. Μέχρι στιγμής δεν έχω νιώσει στιγμές πανικού ευτυχώς.

Η τηλεόραση στην Ελλάδα γίνεται με καλλιτεχνικούς όρους;

-Η πρόθεσή των περισσοτέρων που ασχολούνται με την τηλεόραση νομίζω ότι είναι να συνδυάσουν την καλλιτεχνική με την εμπορική επιτυχία. Το πρόβλημα εμφανίζεται στην πορεία, όταν συνειδητοποιούν ότι οικονομικά η τέχνη κοστίζει. Εκεί αρχίζουν οι εκπτώσεις. Βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Είχα τη χαρά ευτυχώς να συμμετάσχω σε κάποιες πολύ καλές δουλειές της τηλεόρασης και από άποψη συνεργατών και παραγωγής.

Πριν από καιρό, είχες ξεσηκωθεί εναντίον της προηγούμενης δημοτικής αρχής της Αθήνας για την κατάσταση στο κέντρο της πόλης. 2 μήνες τώρα, μετά την εκλογή νέου δημάρχου, του κυρίου Καμίνη έχει κάτι αλλάξει στο κέντρο της πόλης;

- Είναι πολύ νωρίς ακόμη να κρίνουμε. Κάποια από τα μέτρα που είχε εξαγγείλει ο νέος δήμαρχος ούτως ή άλλως απαιτούν χρόνο. Αν ωστόσο δεν προβεί σε αλλαγές θα πάει κι αυτός εκεί που πήγε ο Κακλαμάνης. Ο κόσμος πια δεν αντέχει αερολογίες. Εύχομαι ο Καμίνης να τιμήσει την ψήφο όσων τον ψήφισαν και να εκφράσει την αγάπη του προς τους συμπολίτες και την πόλη των Αθηνών, όπως έκανε και παλαιότερα ως Συνήγορος τού πολίτη.

Την προηγούμενη εβδομάδα βρέθηκαν στο Ζάππειο γύρω στα 20 ζώα δηλητηριασμένα από φόλες. Οι φιλόζωοι υποστηρίζουν ότι ηθικός αυτουργός είναι ο δήμος Αθηναίων, καθώς σε παλαιότερες δηλώσεις του ο κύριος Καμίνης είχε θεωρήσει αποκρουστική την πόλη με τόσα αδέσποτα.

Ο κύριος Καμίνης , απ’ όσο ξέρω, έχει καταδικάσει την πράξη δημοσίως. Οφείλει ωστόσο να προβεί και σε περεταίρω ενέργειες προκειμένου να αποκαλυφθεί ο ένοχος αυτού του εγκλήματος. Όσον αφορά στη δήλωση του παρελθόντος περί των αδέσποτων νομίζω, αν θυμάμαι καλά, ότι καταδίκαζε αυτούς που εγκαταλείπουν τα ζώα κι όχι τα αδέσποτα αυτά καθ’ αυτά.


Η καλλιτεχνική τιμή ενός ηθοποιού στην Ελλάδα από τι ακριβώς πιστεύεις ότι προσδιορίζεται;

-    Η “δήθεν” καλλιτεχνική, από τους “δήθεν” κριτικούς και ψευτοκουλτουριάρηδες. Η επί της ουσίας, προσδιορίζεται από το κοινό και μόνο. Οφείλει ο ίδιος ο ηθοποιός να υπερασπίζεται τον εαυτό του και τη δουλειά του.

Έχεις συναντήσει ποτέ, αφόρητους ανθρώπους μέσα στο επάγγελμά σου;

-Όχι. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων με τους οποίους απλώς δεν ταιριάζουμε, γενικώς είμαι πολύ χαρούμενος με τις περισσότερες από τις συνεργασίες που είχα ως τώρα.

Θα επέλεγες ακόμα την Ιστορία ως πεδίο πανεπιστημιακής σου μόρφωσης;

-Ναι. Μου αρέσει πολύ η Ιστορία τού ανθρώπου και του κόσμου μας. Άλλωστε και μέσα από το θέατρο, ανθρώπινες ιστορίες αναπαράγουμε. Την Ιστορία των ανθρώπινων αισθημάτων και σκέψεων αναζητούμε.



Στην πραγματική σου ζωή που σου αρέσει να ταξιδεύεις;

-Εντός Ελλάδος: Νίσσυρος και Βαλτεσινίκο.
Εντός Ευρώπης: Βερολίνο και Μαδρίτη.
Εντός Γης: Ταϋλάνδη και Καμπότζη.

Τί μουσική ακούς στο σπίτι σου;

- Παραδοσιακή. Χατζηδάκις. Ηλεκτρονική. Κλασσική (με προτίμηση στον Μπαχ).



Bάζει cd και ακούμε παρέα τον Glenn Gould στο πιάνο να παίζει Bach.

Πως αισθάνθηκες για τη γυμνή φωτογράφηση της Lifo;

- Ο στόχος είναι να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά που πάσχουν. Παρεμπιπτόντως όταν πήγα στη φωτογράφηση δεν ήξερα ότι επρόκειτο για γυμνή και μάλλον έφερα σε αμηχανία και τον φωτογράφο με την έκπληξή μου.

Ένας πορνοστάρ είναι ηθοποιός;


- Ηθοποιός για μένα είναι αυτός που μεταμορφώνεται και φτιάχνει αληθινούς χαρακτήρες. Στα πορνό συνήθως αλλάζουν στάσεις απ’ ό,τι ξέρω κι όχι χαρακτήρες. Προφανώς θα υπάρχουν κι εξαιρέσεις.

Θα ήθελες να αποκτήσεις και δεύτερο παιδί;

- Φυσικά.

Ποιά βιβλία δεν αποχωρίζεσαι στις μετακομίσεις σου;

-Τα Γράμματα σ’ ενα Νέο Ποιητή τού Ρίλκε. Τον Ξένο τού Καμύ. Τα Εκατό Χρόνια Μοναξιά τού Μάρκες. Την Ασκητική τού Καζαντζάκη. Όλους τους Έλληνες ποιητές…Θα ήθελα σε μια άλλη ζωή να ξαναγεννιόμουν ποιητής...

 

Σε ευχαριστώ πολύ Γιώργο...