Τη Βαλέρια Κουρούπη και Ντονατέλλα να την πεις δε θα σε κοιτάξει παράξενα. Kαι αυτόγραφο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου να της ζητήσεις πάλι δε θα σου χαλάσει χατίρι. Αυτόν τον καιρό, οργανώνε,ι με τη βοήθεια της Πέμης Ζούνη, ένα ιδιαίτερο αντάρτικο, για το οποίο θα μάθουμε λεπτομέρειες την Τρίτη 2/2, στο Μεταξουργείο. Ξέρεις, στο El Convento Del Arte.
Κάτι για Απελευθερωτική οργάνωση ακούω και βάζω πολλά με τον νου μου..
Το έργο είναι ένα σύγχρονο έργο, που έγραψαν η Εμμανουέλα Αλεξίου και η Μάρω Μπουρδάκου. Πρόκειται για ένα πολύ χαριτωμένο έργο και το "χαριτωμένο" το λέω με τη σοβαρή έννοια του πράγματος και όχι για να το "μικρύνω". Μια χαριτωμένη κωμωδία καταστάσεων, ρόλων και ηθών. Είναι άνθρωποι που μπλέκονται μεταξύ τους και αυτοί κάνουν την κατάσταση, γι' αυτό και "Απελευθερωτική οργάνωση "Klein Mein". Δημιουργείται μια χημεία από τους χαρακτήρες που δεν θα υπήρχε ποτέ, αν δε βάζαμε αυτά τα συστατικά μέσα στο μπουκάλι. Είμαστε στο 2020. Υπό γερμανική κατοχή. Με την αισιοδοξία, όμως, την αγάπη, το τραγούδι, το συναίσθημα, τον έρωτα μπορούμε να αποτινάξουμε την τυραννία (υπό τη βάση μιας επιτυχούς επιστημονικής φαντασίας) και να φέρουμε έναν καινούριο κόσμο. Είναι συμβολικό το νόημα του έργου. Ακόμη και ο έρωτας δε θα μπορούσε να είναι μια πολιτική πράξη;
Σιγουρότατα, Ντονατέλλα!
Τώρα να σου πω για μένα. Εγώ κάνω την Ντονατέλλα, μια θεότρελη, Ιταλιάνα τραγουδίστρια, που κάνει φωνητικά στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και που έρχεται στο μαγαζί μόνη της, χωρίς τον Βασίλη (το γιατί θα το μάθετε επί σκηνής). Αρχικά, προσπαθεί να φτιάξει την καριέρα της, δευτερευόντως δένεται με τον Μπάμπη, αγαπάει τα παιδιά, μένει εκεί μαζί τους και μπλέκει στο σχέδιο απελευθέρωσης της Ελλάδας. Βλέπει το θέμα οικουμενικά και λέει "θα βοηθήσω κι εγώ".
Την Τρίτη δεν ξεκινάτε;
Οι πρόβες είναι στο τελικό στάδιο. Ξεκινάμε την Τρίτη, 2/2. Έχουμε προχωρήσει αρκετά. Έχουν έρθει οι μουσικοί, οι ορχήστρες, είναι πολύ γλυκό το πράγμα όλο και αν μας πετύχει, έτσι όπως δείχνει, θα είναι πάρα πολύ ωραία η δουλειά.
Με την Πέμη Ζούνη υπάρχει παρελθόν ή μόνο παρόν και πολύ μέλλον;
Είμαι ερωτευμένη με την Πέμη Ζούνη! Επαγγελματικά δεν είχαμε βρεθεί ποτέ και ένας λόγος που συμμετέχω σε όλο αυτό, πέρα από την Εμμανουέλα, που την ξέρω χρόνια, είναι και η Πέμη, από καθαρή καλλιτεχνική περιέργεια. Ήθελα να την γνωρίσω. Έχω πάθει πλάκα κυριολεκτικά. Πέρα από υπέροχος άνθρωπος, είναι και μια σκηνοθέτης άξια θαυμασμού. Από τους πιο άξιους ανθρώπους που έχω συνεργαστεί μέχρι τώρα, στη ζωή μου.
..Που μπαίνει στη θέση του ηθοποιού επειδή είναι και ηθοποιός.
Αυτό είναι τρομερό χάρισμα. Έχει μια μεταδοτικότητα και μια έμπνευση. Κάθε δευτερόλεπτο εμπνέεται και κάτι καινούριο. Εγώ "κλέβω". Αισθάνομαι ότι θα ' πρεπε να πληρώνω γι' αυτό που παίρνω από την Πέμη. Είναι σχολή για μένα και είμαι ευτυχής. Την κοιτάζω στα μάτια και "κλέβω" (γέλια).
Το έργο γράφτηκε επί Σαμαρά και θα παιχτεί επί Τσίπρα. Πώς το σχολιάζεις;
Το σκέφτηκα χθες. Είπα: Αν ο Τσίπρας δεν τα σκατώσει, θα πρέπει να μας ακυρώσει την παράσταση (πολλά γέλια). Και ο καλύτερος Πρωθυπουργός του κόσμου να είναι, δεν προλαβαίνει να μας το δείξει σε ελάχιστες μέρες. Αυτό το αγόρι, ας φέρει την αλλαγή, που υπόσχεται και ας μας χαλάσει την παράσταση, δεν πειράζει. Θα γράψουμε ένα άλλο εργάκι, πιο αισιόδοξο και θα το παίξουμε οι ίδιοι συντελεστές. Εκεί θα κολώσουμε;
Χρύσα Φωτοπούλου