O Αργύρης Πανταζάρας, ένας νέος ηθοποιός που διατηρεί μια ποιητικότητα σπάνια στις μέρες, κερδίζει συνέχεια έδαφος στο χώρο κι έτσι επιλέχτηκε για έναν από τους πιο δύσκολους ρόλους, αυτόν του Τρελού που συνοδεύει τον Ληρ στην περιπλάνησή του μέσα στη νύχτα που έπεσε στον κόσμο, όπως μου είπε, στο πλευρό του Γιώργου Κιμούλη υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Τομάς Παντούρ.
Η παράστασή σας εστιάζει στην μοναξιά του Ληρ… Γιατί ο Ληρ απομένει μόνος του;
Ο Ληρ διανύει την ηλικία της σοφίας και συναντάει την πόρτα της τρέλας. Μοιάζει σαν να θέλει να κάνει μια τελευταία βόλτα στο κόσμο και να δει αυτή την "παράσταση" πίσω από τη σκηνή. Έτσι χαρίζει τα πάντα! Μοιράζει το στέμμα του και την περιουσία του! Όμως καταλαβαίνει ότι σε όλη του τη ζωή του έλεγαν ψέματα! Μένει μόνος γιατί τον "ξέρασε" ο κόσμος που έτρεφε τόσο καιρό. Η αποκάλυψη της πραγματικότητας τον οδηγεί στην τρέλα. Εξόριστος από το ίδιο του το "αίμα" βρίσκεται σε μια παρέα από τρελούς, γυμνός στο έλεος της πλάσης.
Γιατί είναι τραγωδία αυτό το έργο;
Τραγωδία είναι η μάχη του ανθρώπου με το νόημα της ζωής, την ελευθερία, την ανάγκη και την ανθρώπινη μοίρα. Αυτό το έργο είναι μια φιλοσοφική θηριωδία και μιλάει για την καταστροφή του "κόσμου". Όλοι οι νόμοι καταλύονται, ανθρώπινοι, φυσικοί και θεϊκοί. Είναι ένας πνευματικός, σωματικός και ηθικός ακρωτηριασμός όλων των ηρώων του έργου.
Πώς είναι η συνεργασία και η δουλειά με τον Παντούρ;
Πρώτα απ’ όλα, είναι πολύ καλός άνθρωπος κι ύστερα ένας μεγάλος εμπνευστής. Μας εμπιστεύεται έναν ολόκληρο "κόσμο" και μας εμπνέει με κάθε τρόπο. Είναι από τις πιο οργανωμένες παραγωγές με υψηλή ποιότητα δουλειάς που θα μπορούσε κάποιος να συναντήσει. Αισθάνομαι σαν να δουλεύω στη ΝΑΣΑ... Όλα και όλοι είναι εκεί, κάνοντας τα πάντα μέχρι την αντίστροφη μέτρηση.
Οι τρελοί στον Σαίξπηρ δεν είναι και τόσο τρελοί. Μάλλον είναι η φωνή της αλήθειας σωστά; Εσείς πώς προσεγγίσετε το ρόλο;
Τρελός είναι κάποιος ή από τη φύση του, ή από επάγγελμα ή από ανάγκη! Ο τρελός στον Ληρ είναι ο πρώτος τρελός που έχει επίγνωση της κατάστασής του. Είναι αυτός που έχει καταλάβει τη γελοιότητα του κόσμου. Η φιλοσοφία του είναι να λέει την αλήθεια και να γκρεμίζει τους μύθους, να αποκαλύπτει τον παραλογισμό της πραγματικότητας και του απόλυτου. Είναι ένα έργο που μιλάει για τη σημασία του να χάνεις τα πάντα... έτσι προσεγγίζω κ εγώ ένα ρόλο, υποστηρίζοντας το κύριο θέμα του έργου. Κάνω τα πάντα για να χάσω κάτι από μενα, μήπως κι έτσι γίνω λιγάκι πιο πλούσιος.
Ο τρελός είναι ο μόνος που στέκεται μέχρι τέλους στον Ληρ...
Όταν η τάξη των αξιών γίνεται στάχτη, εμφανίζεται ο τρελός. Είναι αυτός που συνοδεύει τον βασιλιά στην περιπλάνηση μέσα στη μαύρη νύχτα που έχει πέσει πάνω στον κόσμο. Ο τρελός γίνεται ο ανώτερος νους του βασιλιά κ εκπροσωπεί το "εγώ" και τη σκέψη του. Εμφανίζεται στη σκηνή όταν αρχίζει η πτώση του Ληρ και εξαφανίζεται, πέφτοντας για ύπνο! Φεύγει όταν δεν χρειάζεται πια!
Τι άλλο ετοιμάζετε;
Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών θα είμαι στον Ρήσο του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου. Ανυπομονώ για την καινούργια προσαρμογή του μονολόγου ΑΩ στα Αισχύλεια στην Ελευσίνα, και αναμένω το πρόγραμμα της παγκόσμιας περιοδείας του Βασιλιά Ληρ.
Σας ευχαριστώ.
Κι εγώ.
Παρασκευή 10 Απριλίου 2015
Α.Κ