Η Κατερίνα Σιώζου στην παράσταση "Περιμένοντας τον Γκοντό" του Σάμουελ Μπέκετ που σκηνοθετεί ο Νίκος Καραγέωργος στο Cartel είναι ο αγγελιαφόρος του παράξενου αυτού κυρίου που όλοι περιμένουν, αλλά ποτέ δεν έρχεται. Κι ίσως δεν έρχεται ακριβώς επειδή τον περιμένουν στάσιμοι και δεν τρέχουν να τον βρουν…
Τι είναι για εσάς το Περιμένοντας τον Γκοντό;
Το έργο, που είχαμε την τιμή να δουλέψουμε τόσους μήνες, είναι ένα αριστούργημα. Ένα έργο που μιλάει για την ανάγκη του ανθρώπου να πιστέψει κάπου... οπουδήποτε για να μπορέσει να αντέξει τη ζωή του.
Εσείς κάνετε το αγόρι. Τι ακριβώς συμβολίζει αυτό το πρόσωπο;
Ναι, εγώ κάνω το αγοράκι που χρέος του είναι να αναβάλει το ραντεβού με τον κύριο Γκοντό και να το ανανεώσει για την επόμενη μέρα, τους ανανεώνει δηλαδή το..."περιμένοντας"....
Ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο Γκοντό;
Ο Γκοντό, πιστεύω, ότι είμαστε όλοι εμείς… ο εαυτός μας… ΕΜΕΙΣ πρέπει να προχωρήσουμε… ΕΜΕΙΣ είμαστε η ελπίδα μας… ΕΜΕΙΣ έχουμε τη δύναμη, το μαχαίρι και το πιρούνι…
Γιατί δεν έρχεται ποτέ ο Γκοντό;
Δεν έρχεται, γιατί τον περιμένουμε. Πρέπει να κυνηγάμε τον Γκοντό μας...
Πώς προσεγγίσατε αυτό το μπεκετικό πρόσωπο;
Οι ρόλοι στα έργα του Μπέκετ δεν υπάρχουν πριν και μπορεί να μην υπάρχουν και μετά, δεν έχουν παρελθόν ούτε μέλλον. Η προσέγγιση έγινε μέσα από τη μελέτη και ανάλυση των έργων του Μπέκετ.
Τι κάνει ζωτική αυτή την αναμονή τελικά;
Η ελπίδα κρατάει αυτή την αναμονή ζωντανή. Αν τελειώσει η αναμονή, θα τελειώσει και η ζωή τους.
Σας ευχαριστώ.
Κι εγώ.
Α.Κ.