Από τον Σάρτρ στον Caveman. Πόσο εύκολη είναι αυτή η υποκριτική ακροβασία;
Λεπτές ισορροπίες σε τεντωμένο σχοινί. Θέλοντας και μη, το ένα υποστηρίζει το άλλο και γεμίζει τα τυχόν κενά στα οποία η σκηνική μου ευφυΐα δεν θα τολμούσε να πειραματισθεί.
Είμαι ευτυχής που έχω αυτήν την πολυτέλεια να δοκιμάζομε σε τέτοια συχνότητα.
Πιστεύεις ότι ηθοποιός έγινες από τη μαθητεία δίπλα σε μεγάλους δασκάλους ή επειδή κατά τη διάρκεια της «πρακτικής» εκπαίδευσης ήρθες αντιμέτωπος με τεχνικά ερωτήματα;
Έχω έρθει σε επαφή με δασκάλους που οργάνωσαν την θέλησή μου να γνωρίσω από κοντά την ουσία της δουλειάς μου. Εκεί συνειδητοποίησα ότι το πρακτικό μέρος αυτής της δουλειάς πρέπει να γίνει ο πρωταρχικός στόχος μου διότι εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλοι. Η εγκυκλοπαιδική μόρφωση σαφώς και είναι οι αποσκευές μου για το ταξίδι μου στην χώρα του θεάτρου αλλά η πράξη και η επανάληψη θα μου διευρύνει την σκηνική μου αντίληψη για να κατανοήσω τις τεχνικές των παλαιοτέρων και να πειραματιστώ σε νεότερες.
Η τηλεόραση εξελίσσει υποκριτικά έναν νέο ηθοποιό;
Μόνο αν θέλεις να αντιμετωπίσεις την τηλεόραση ως εκπαιδευτικό μέσο και όχι ως κάποιον φορέα που θα σου εξασφαλίσει τα προς το ζην και κάποια ένσημα. Η έρευνα δεν πρέπει να σταματάει ποτέ και πουθενά. Έμαθα πολλά από την τηλεόραση σαν ηθοποιός.
Μπαίνεις και βγαίνεις από την τηλεόραση σαν κλέφτης. Γιατί;
Κάνω τηλεόραση μόνο όταν με χρειάζονται. Θέλω να πω ότι μόνο όταν εκπροσωπώ αυτό πού ζητούν και μπορέσω να ταυτιστώ μαζί του τότε η συνεργασία είναι εφικτή. Αλλιώς νοιώθω σαν «κοπτοράπτρια» σε «βιοτεχνία». Τα τελευταία χρόνια πιστεύω ότι η τηλεοπτική μου εποχή έλαβε τέλος διότι η αντίληψή μου περί τέχνης απέχει νιοστά χιλιόμετρα φαντασίας από την δικιά τους. Προσοχή δεν αποδοκιμάζω κανέναν, ούτε επικροτώ τον εαυτό μου. Το ότι οι φαντασίες είναι διαφορετικές δεν σημαίνει ότι εγώ γνωρίζω το σωστό και εκείνοι όχι. Μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο. Το μόνο πού λέω είναι ότι αυτές οι δύο «φαντασίες» δεν συγκλίνουν.
Τα τελευταία χρόνια είσαι και παραγωγός των παραστάσεων σου. Ζήτησες ποτέ τη συνδρομή του κράτους;
Ποτέ δεν ζήτησα καμιά συνδρομή από το κράτος διότι πιστεύω ότι οι επιχορηγήσεις είναι τοποθετημένες και οριοθετημένες σε λάθος βάσεις. Για μένα επιχορήγηση σημαίνει υποστηρίζω την έρευνα. Και όχι βέβαια την έρευνα κάποιων ξεχασμένων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα ή κάποιων πού με κάποιο «δόντι» εξασφάλισαν ένα πακέτο χρημάτων.[ Αυτό παρεμπιπτόντως λέγεται ζητιανιά]. Η επιχορήγηση πρέπει να ανοιχτεί στους νέους. Στο μέλλον της χώρας. Αν δεν τους βοηθήσουμε να τολμήσουν πώς θα μπορέσουμε να ξηλώσουμε κάποιους μίζερους καρεκλοκένταυρους πού υποστηρίζονται εδώ και χρόνια χωρίς επί της ουσίας να παράγουν νέα γλώσσα, νέα μορφή, νέα αντίληψη.[ Πάντα βέβαια με κάποιες εξαιρέσεις] Και πιστέψτε με ο ομιλών δεν θεωρεί τον εαυτό του οραματιστή γι αυτό και δεν ζήτησε ούτε θα ζητήσει επιχορήγηση.
Η εκποίηση της προσωπικής σου περιουσίας ήταν μια πράξη πανικού ή επιβίωσης τη συγκεκριμένη περίοδο που αντιμετώπιζες προβλήματα ρευστότητας στην παραγωγή;
Πολύ απλά έπρεπε να πληρωθούν οι συνεργάτες μου. Με ακολούθησαν στο όποιο όνειρό μου! Δεν ήταν υποχρεωμένοι να πεινάσουν μαζί μου. Τα πεθύμησα αυτά τα χρόνια όσο απίστευτο ακούγεται γιατί τότε κατάλαβα ποιοι έχουν ψυχή μέσα τους και το λέει η καρδιά τους να γίνουν ηθοποιοί και ποιοι λειτουργούν μόνο διακοσμητικά. Για άλλη μια φορά ευχαριστώ τους φίλους που με την υποκριτική τους δεινότητα εν ώρα παράστασης με κάνανε να ξεχνάω την οικονομική μου καταστροφή. Από την άλλη έμαθα πώς ότι υπολογίζεται με χρήμα, είτε είναι έπιπλο είτε ανθρώπινη ψυχή, δεν έχει καμιά αξία. Η καλλιτεχνική μου καταστροφή θα με τσάκιζε. Ποτέ όμως η οικονομική.
Βλαδίμηρε, αξίζει κανείς να χάσει την περιουσία του στο θέατρο; Δεν μοιάζει λίγο με το «χάνω την περιουσία μου στα χαρτιά»;
Στα χαρτιά ικανοποιείς τον εγωισμό σου. Στο Θέατρο δημιουργείς. Υπάρχει εποικοδομητικό αποτέλεσμα. Και λάθος να έχεις κάνει δεν έχεις πάψει να παλεύεις για κάτι. Στα χαρτιά έχεις παραιτηθεί από τον αγώνα.
Η σχέση σκηνοθέτη και ηθοποιού είναι μια σχέση εξουσίας;
Ποτέ δεν μπόρεσα να δώ αυτήν την σχέση έτσι. Πιστεύω στον ερωτισμό που εκπέμπει αυτή η συνεργασία σκηνοθέτη-ηθοποιού.
Σε προσωπικό επίπεδο η σχέση με τη γυναίκα σου έχει λειτουργήσει υπερ σας ως και συνεργάτες, συμπρωταγωνιστές, συνάδερφοι;
Ο συναγωνισμός μας και όχι ο ανταγωνισμός μας έμαθε να σεβόμαστε τον χώρο και τον χρόνο του άλλου. Και όσο να μην της αρέσει να το δηλώνω: «Ναι έχω μάθει πολλά από αυτήν».
Θα πήγαινες ποτέ σε οντισιόν του Εθνικού Θεάτρου;
Δεν έτυχε ποτέ να πάω σε οντισιόν αλλά αν χρειαζόταν θα πήγαινα. Ποτέ όμως σε οντισιόν Αρχαίας Τραγωδίας για την Επίδαυρο. Δεν έχω τα προσόντα.
Η κρίση της εποχής έχει ανάγκη το γέλιο ή την αφύπνιση;
Την αφύπνιση διότι πολλά χρόνια αφορίσαμε τα προβλήματα μας και «χασκογελάσαμε».
Παρακολουθείς δελτία ειδήσεων; Πιστεύεις τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους;
Ποτέ! Δεν με ενδιαφέρει η παραπληροφόρηση και η εντεταλμένη είδηση. Σπέρνουν τους σπόρους της φοβίας με συνέπεια οι άβουλοι να γίνονται απαθείς.
Ανήκεις στους απαισιόδοξους της εποχής;
Γεννήθηκα και θα πεθάνω αισιόδοξος. Αν κάποτε καταλάβουμε τις ψυχικές μας δυνάμεις και αντιληφτούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια κάποιων μεγάλων ζωγράφων ή ποιητών, τότε σίγουρα θα ανακτήσουμε το απαιτούμενο θάρρος για να ξηλώσουμε κάποιες ροζιασμένες απαισιόδοξες συνήθειες και συμπεριφορές.
Παρακολουθείς το Φεστιβάλ Αθηνών; Σε ενδιαφέρει η Επίδαυρος;
Τώρα τελευταία ομολογώ πώς όχι. Στο ερμηνευτικό κομμάτι έχουμε μείνει πίσω. Το εικαστικό μπορώ να το δώ και σε άλλες μορφές τέχνης.
22 χρόνια μαζί με την Έφη Μουρίκη. Ποιό είναι το μυστικό της συμπόρευσης;
Η παιδικότητά μας που μας κρατάει φρέσκους.
Υπάρχουν νεότεροι ηθοποιοί, αγόρια και κορίτσια που ξεχωρίζεις;
Πληθώρα. Το ταλέντο ξεχειλίζει στην χώρα μας. Αρκεί να μην το περιορίσουμε στα στενά ναρκισσιστικά όρια και να του επιτρέψουμε να απογειωθεί στην σφαίρα της ερμηνείας.
Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 20 χρόνια; Ποιόν ρόλο υποδυόμενος;
Τον Κουασιμόδο!
(Τις μουσικές και τις ταινίες επέλεξε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης)