Συνάντησα τον Στάθη Λιβαθινό στον βιομηχανικό χώρο της Πειραιώς 260, λίγο πριν παρακολουθήσω την εκπληκτική παράστασή του και η πρώτη κουβέντα που του είπα ήταν τα συγχαρητήρια για το ταξίδι της ''Ιλιάδας'' στην Ολλανδία. ''Μας έχει προσκαλέσει το Εθνικό Θέατρο της Ολλανδίας.'' μου λέει χαρούμενος. '' Ήρθαν, είδαν την παράσταση, ενθουσιάστηκαν και μας κάλεσαν να παίξουμε εκεί στις 5 & 6 Οκτωβρίου.''
«Ολη την Eλλάδα έχει μορφώσει αυτός ο ποιητής» έλεγε ο Πλάτωνας για τον Όμηρο. Εδειξε ο κόσμος να το ενστερνίζεται σήμερα αυτό;
Απόλυτα. Όχι μόνο όλη την Ελλάδα, αλλά όλον τον κόσμο, τον πλανήτη. Στον δυτικό πολιτισμό, όπου δεν υπήρξε Ισλάμ, εκεί που υπήρχε επαφή με τον αρχαίο πολιτισμό, η βάση παιδείας και κουλτούρας ήταν η Ιλιάδα. Την ήξεραν όλοι. Όλοι οι μεγάλοι ποιητές του 16ου, 17ου, 18ου αιώνα, είχαν επαφή με το πρωτότυπο. Είναι πηγή έμπνευσης, ζωοδόχος πηγή. Και τώρα καταλαβαίνω γιατί η Ιλιάδα μεγάλωσε τόσες γενιές, άνδρες-γυναίκες-παιδιά. Γιατί μιλάει για εμάς. με έναν υπέροχο τρόπο.
Η παράστασή σας δε φωτίζει μόνο τις "sos" ραψωδίες. Το φως πέφτει ισάξια σε όλες, έτσι δεν είναι;
(Γέλια) Υπάρχει τέτοιο; Οι sos ραψωδίες; Όχι. Φωτίζονται τα sos θέματα της επιβίωσης του ανθρώπου.
Οι ήρωες υπάρχουν, κατασκευάζονται ή είναι το καταφύγιο του αναβλητικού που μεταθέτει τιε ευθύνες σε άλλους;
Κάθε εποχή βάζει τα δικά της θέματα. Η εποχή μας στερείται φανερών ηρώων. Αφανείς υπάρχουν παντού. Σε όλα τα πεδία. Και αυτός είναι ένας λόγος που η Ιλιάδα με αφορά ακόμη περισσότερο. Το θέμα των ηρώων το αντιμετώπισα ως εξής: Πώς ξεπερνάει τα όρια, πώς γίνεται ήρωας. Άλλωστε το να είσαι ήρωας είναι κάτι που το λένε οι άλλοι για σένα δεν το λες για τον εαυτό σου. Οπότε..και σεις μπορεί να είστε ήρωας που καταφέρνετε να μου πάρετε συνέντευξη (γέλια).
Θέλουμε ένα όραμα για να αντισταθούμε αλλιώς καταλήγουμε μόνοι και καθημαγμένοι. Έχετε κάποια πρόταση;
Αυτή είναι μια πολιτική ερώτηση. Αυτό που κάνει ένας καλλιτέχνης είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη. Είναι πολύ σημαντικό το πώς αντιστέκεται κάποιος. Για κάποιους αντίσταση είναι να βγαίνουν και να πετάνε μπουκάλια στο κεφάλι του άλλου, για μένα δεν είναι. Συνήθως απαντάμε στην καταστροφή με άλλη καταστροφή. Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και βιώνουμε αυτή την τραγωδία.
Δεν έγινε ερήμην μας, συμφωνείτε;
Βέβαια. Είμαστε υπεύθυνοι. Και υπεύθυνοι απέναντι στις νεότερες γενιές. Όταν ο τόπος μας βίωνε μια κατάσταση διαρκούς πάρτι δε θυμάμαι πολλές φωνές να είπαν ότι υπάρχει και άλλη διέξοδος. Πιστεύω ότι χρειάζεται κατανόηση, αλληλοκατανόηση και συνεννόηση. Γιατί όλοι-εκτός από τα διεστραμμένα, ναζιστικά μυαλά- όλοι εμείς που δεν είμαστε αυτό, πρέπει να συνεννοηθούμε για τον κοινό μας στόχο. Για τη γλώσσα και τη χώρα μας.
Είμαστε λίγο επιπόλαιοι απέναντι στην ιστορία μας;
Το πιστεύω απόλυτα. Είμαστε αεριτζήδες, ακόμη. Δε βλέπω σοβαρότητα, περισυλλογή. Μας βρήκε μια τραγωδία, μπάζει η βάρκα νερά. Τι θα κάνουμε; Θα σκοτώσουμε ο ένας τον άλλον; Έχω τεράστια εμπιστοσύνη σε αυτό που είμαστε. Στη γλώσσα, στην Τέχνη μας. Σ'αυτά που έφτιαξαν άλλοι, πριν από μας. Και η Ιλιάδα είναι μια προσπάθεια. Δεν πιστεύω ότι θα προδοθούμε, ότι θα εγκαταλειφθούμε στη μέση του ωκεανού.
Και τι πρέπει να γίνει;
Πρέπει να βρούμε τις δυνάμεις μας και να βοηθηθούμε και από άλλους, δεν είναι ντροπή. Θα τα βγάλουμε πέρα. Έχουμε όλα τα εφόδια και ταλαντούχους νέους ανθρώπους, που αφήνουμε αμόρφωτους αφού και τα πανεπιστήμια δε λειτουργούν σωστά. Η κοινωνία μας είναι βαθιά άρρωστη και αν δεν το αντιμετωπίσουμε δραστικά, δε θα γίνει ποτέ καλά.