Συνέντευξη στη Χρύσα Φωτοπούλου
-Κόρα- Μαίη (ανθισμένο όνομα), θέλω να ξεκινήσουμε με το πιο δυνατό κομμάτι
στη ζωή του καθένα: Τα παιδικά χρόνια.
Αναλογιζόμενη το παρελθόν μου, τα παιδικά μου χρόνια ήταν δύσκολα.
Δεν τα αναπολώ με χαρά. Αν μπορούσα θα άλλαζα πολλά πράγματα.
-Απομυθοποίησες- αποκαθήλωσες από τη στιγμή που μπήκες στο χώρο του θεάτρου
ή ήξερες από νωρίς να μοιράζεις ισόποσα συναίσθημα και λογική;
Είχα μια πιο ρομαντική εντύπωση για το επάγγελμα του ηθοποιού. Μπήκα στον
χώρο πολύ μικρή. Δεν φανταζόμουν πόση σκληρή δουλειά απαιτείται, αλλά
προσαρμόστηκα άμεσα κι έμαθα πολλά. Εγώ παίζω γιατί απολαμβάνω την δουλειά
μου και δεν μου αρέσει ούτε να βασανίζομαι ούτε να γκρινιάζω.
-Η παράσταση «Ευρυδίκη» της Sarah Ruhl στο θέατρο «Πορεία» στην οποία
πρωταγωνιστείς πάει πολύ καλά. Ποιο είναι το στοιχείο εκείνο που την τοποθετεί
αμέσως στο «καλό θέατρο»;
Η σκηνοθεσία του Δ.Τάρλοου φωτίζει πτυχές του έργου που μας αφορούν βαθιά.
Είναι, τολμώ να πω, ανώτερη του ίδιου του έργου και πολύ συγκινητική.
Το καλό θέατρο έχει να κάνει με τους ανθρώπους, την ιδιοσυγκρασία τους και την
αισθητική τους.
- «Η Ευρυδίκη της Sarah Ruhl είναι μια νέα γυναίκα ερωτευμένη με τον
έρωτα.». Παρατηρείς ανάλογα φαινόμενα στην εποχή μας; Άνθρωποι-
έγκλειστοι σε εξιδανικευμένα συναισθήματα χωρίς βιώσιμη καθημερινότητα;
Στην εποχή μας, οι άνθρωποι με την κρίση που βιώνουμε είναι πια έρμαια αυτής
και έχουν παγώσει τις ζωές τους. Είναι σαν “νεκροί”...Δεν κάνουν όνειρα πια
και δεν ελπίζουν σε τίποτα...
- Σε τι βαθμό απειλείται η τέχνη (αν απειλείται) σε περιόδους βαθύτατης
συστημικής κρίσης σαν αυτή που διανύουμε τα τελευταία τρία χρόνια;
Η τέχνη είναι βάλσαμο σε τέτοιες περιόδους και προσφέρει ψυχική ανάταση κι
ελπίδα στους ανθρώπους. Δεν απειλείται και δεν κάνει παύσεις.
-Για την ταινία J.A.C.E. του Μενέλαου Καραμαγγιώλη που πρωταγωνιστείς
γράφτηκαν και γράφονται ύμνοι και παντού κυριαρχεί η επιτακτική
προστακτική : «Σπεύσατε να το δείτε».
Είναι μια εξαιρετική ταινία με πολύ δυνατό καστ. Νομίζω πως όμοιά της
δεν έχει ξαναγυριστεί στην Ελλάδα. Είναι μια υπερπαραγωγή.
-Υπάρχουν θεατρικές στιγμές που ξεχωρίζεις για κάποιο λόγο; Θα ήθελα να σε
έχω δει στις «σεξουαλικές νευρώσεις των γονιών μας» του Lukas Barfuss. Ακούω
συνέχεια γι’ αυτή την παράσταση.
Η συγκεκριμένη παράσταση ήταν σταθμός για μένα. Παίχτηκε 2 χρόνια και
το κοινό την αγάπησε πολύ. Ξεχωρίζω επίσης τις συνεργασίες που είχα με
ξένους σκηνοθέτες. Τέλος, τώρα η “Ευρυδίκη” είναι πολύ σημαντική παράσταση
για μένα.