Τζούλη Σούμα, πρωί Πέμπτης, 2/10/2014
Αυτονόητος, -η - ο:
Αντικειμενικά, αυτό που δε χρειάζεται περαιτέρω εξηγήσεις. Μόνο που καθένας από εμάς αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο πράξεις και σκέψεις αυτονόητες. Κι εκεί αρχίζουν τα προβλήματα.
Γιατί έγινες ηθοποιός;
Δανείζομαι μια φράση που είπε πρόσφατα η σπουδαία Cate blanchett και με την οποία ταυτίζομαι απόλυτα. Έτσι είχα απαντήσει, πριν πολλά χρόνια, στους γονείς μου, οι οποίοι δεν ήθελαν επ' ουδενί να γίνω ηθοποιός:
τι θα γίνεις δηλαδή μ' ενα πτύχιο στο θέατρο; Κι εγώ απάντησα: Τι θ' απογίνω χωρίς αυτό;
Γιατί αγαπάς το θέατρο;
Γιατί δουλεύοντας στο θέατρο, μια 20ετια πλέον, κατάλαβα ότι με ωθεί να αντιμετωπίζω καλύτερα την πραγματικότητα, τους ανθρώπους, τη ζωή. Η αγάπη μου γι' αυτό δεν είναι ανιδιοτελής. Θα' θελα να παίρνω όση αγάπη του δίνω. Μακάρι να συμβαίνει συχνά.
Γιατί έχοντας παίξει στο θέατρο, η καθημερινή ζωή σου φαίνεται μετά ακόμα πιο μπανάλ;
Γιατί στο θέατρο ζούμε τα πάντα στα άκρα, στο "κόκκινο", συναντιόμαστε με κορυφαίες στιγμές των ανθρώπων και η επάνοδος στην καθημερινότητα μας θυμίζει πως ίσως δεν τη ζούμε με τη λαχτάρα και την ένταση που θα της έπρεπε.
(*Η τελευταία ερώτηση στην ουσία είναι κατάφαση και ανήκει στην Isabelle Huppert).
Χρύσα Φ.
*Η Τζούλη Σούμα συμμετέχει στην παράσταση "Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ" που θ' ανέβει σε λίγες μέρες στο Χυτήριο.