Συνέντευξη στον ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Χειμαρρώδης όσο ποτέ ο πολυσχιδής και πολυπράγμων Κωνσταντίνος Ρήγος μιλάει για τα «Κόκκινα Φανάρια» που ανάβει στο Εθνικό Θέατρο, για τις«ταμπέλες» που απεχθάνεται, για τα κακεντρεχή σχόλια που γίνονται για τις συνεργασίες του με την Ζήνα αλλά και την Πάολα και τονίζει κοφτά «Δεν θα δώσω λογαριασμό σε κανένα για το τι κάνω και πως το κάνω - σε κανέναν όμως. Και Κόκκινα Φανάρια και Πάολα κι ότι γουστάρω θα κάνω γιατί όχι;». Μια αποκλειστική συνέντευξη-φωτιά λοιπόν.
- Τι σε κέντρισε στα «Κόκκινα Φανάρια» για να θελήσεις να τα ανεβάσεις; Ήταν δική σου πρόταση στον Γιάννη Χουβαρδά από ότι γνωρίζω. Δεν κάνω λάθος νομίζω!
- Όχι, δεν κάνεις! Μου ζήτησε να διαλέξω κάτι ελληνικό γιατί η γραμμή που ήθελε να έχει όλο το ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου για τη σαιζόν αφορούσε μόνο το ελληνικό έργο και το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στα «Κόκκινα Φανάρια». Του το είπε, του άρεσε η ιδέα και ξεκίνησα να δουλεύω πάνω σ’ αυτά με πολύ όρεξη.
Με γοήτευσε η ιστορία του έργου και κυρίως το ότι δεν έχει να κάνει με μια συγκεκριμένη εποχή - την εποχή που είχε γραφεί και γίνει θεατρικό μα και ταινία- αλλά αφορά και το σήμερα. Μπορεί να μην υπάρχει πια η Τρούμπα, αλλά υπάρχουν πορνεία, υπάρχουν πόρνες και νταβατζήδες. Υπάρχει και σήμερα, όπως υπήρξε τότε και θα υπάρχει πάντα η μεγάλη ανάγκη του ανθρώπου να ερωτευτεί, σε οποιαδήποτε συνθήκη όπως υπάρχει και η διάψευση του ονείρου που πρωταγωνιστεί στο έργο. Οι ηρωίδες του έργου θέλουν απεγνωσμένα να πιαστούν από τον έρωτα και να αποδράσουν από αυτό που ζουν και τρώνε άγρια τα μούτρα τους - με το όνειρο να διαψεύδεται, να γκρεμίζεται, να τελειώνει.
- Πόσο «πειραγμένο» πρόκειται να είναι το ανέβασμα;
- Δεν ξέρω τι είναι «πειραγμένο» και τι είναι «κανονικό» δεν μ’αρέσουν οι «ετικέτες» και οι «ταμπέλες». Κρατάω την ιστορία, την γερή ιστορία του έργου και φωτίζω την διαχρονικότητά του, χωρίς να το προδίδω, χωρίς να το καπελώνω-άλλες «ταμπέλες» αυτές!-. Έβαλα ελάχιστα στοιχεία, αλλά μόνο και μόνο για να βοηθηθεί η σκηνική δράση, όχι για να «πειράξω». Δεν με αφορά καθόλου το «να πειράξω για να πειράξω». Με ενδιαφέρει να πω μια ιστορία, την ιστορία του Αλέκου Γαλανού, την ιστορία των κοριτσιών, την ιστορία των διαψευσμένων ερώτων.
- Διάβασα ότι θα δούμε τα «Φανάρια» μιούζικαλ. Ισχύει;
- Όχι, δεν ισχύει. Δεν πρόκειται για μιούζικαλ. Υπάρχουν κάποια τραγούδια-αλλά μέχρι εκεί. Δεν κάνω μιούζικαλ.
- Έμαθα ότι θα υπάρχει κινηματογράφηση που θα έχει τον δικό της ρόλο στην παράστασή σου. Αυτό ισχύει;
- Αυτό ναι, ισχύει! Θα υπάρχει ένας καμεραμάν που θα τραβάει σκηνές που θα εκτυλίσσονται σε ένα δωμάτιο.
Δεν θα υπάρχει έτοιμο κινηματογραφημένο υλικό, αλλά οτιδήποτε γυρίζεται, θα προβάλλεται την ίδια στιγμή κι αυτό το έκανα γιατί υπάρχει μια ιστορία στα «Κόκκινα φανάρια» που πέρασαν απ’το σανίδι στο πανί-θα παίζει και θέατρο και σινεμά μέσα από αυτή την ιδέα μου.
- Υπάρχει μια γκρίνια γύρω από το πρόσωπό σου. Γιατί να κάνει «Κόκκινα Φανάρια», γιατί να κάνει «Κόκκινα φανάρια» στο Εθνικό, γιατί να κάνει και Εθνικό και Πέγκυ Ζήνα, γιατί να κάνει Γιουροβίζιον και Πάολα.
- Προφανώς ενοχλούν όλα όσα κάνω [γέλια]. Θέλεις να στο σχολιάσω τώρα αυτό πραγματικά; Γιατί έτσι, αυτή είναι η απάντησή μου. Γιατί έτσι γουστάρω, για να είμαι πιο σαφής. Δεν έχω να δώσω λογαριασμό σε κανέναν για το τι κάνω και πως το κάνω.Και αδιαφορώ για ότι και να λέγεται ή να γράφεται. Μπορεί να με ενδιάφερε, να με πίκραινε, να με έριχνε κάτι από όλα αυτά πολλά χρόνια πριν, αλλά τώρα πια αδιαφορώ. Αδιαφορώ. Δεν θα μου υποδείξει κανείς τι θα κάνω, πως θα κινηθώ.
Αν εμένα μου κάνει καλό στην ψυχή μου να δουλεύω παράλληλα με τα «Κόκκινα Φανάρια» με την Πάολα - και μου κάνει, πίστεψέ με - δεν θα δώσω λογαριασμό σε κανέναν. Σε κανέναν απολύτως. Θα κάνω αυτό που μου αρέσει. Και Εθνικό και Πάολα και Σεβάς Χανούμ και Ζήνα. Ας τα πάρουν απόφαση κι ας χαλαρώσουν!
Κάνω αυτό που πραγματικά θέλω, χωρίς ενοχές - γιατί το άκουσα κι αυτό!-. Και το απολαμβάνω πάρα πολύ.
Και χαίρομαι που κάποιοι με ανοιχτό νου - όπως είναι ο Γιάννης Χουβαρδάς - επιλέγουν να μου αναθέτουν έργο, παρά την γκρίνια που εισπράττουν κι αυτοί με τη σειρά τους επειδή με εμπιστεύονται και με στηρίζουν. Αυτό μετράει για μένα. Η αποδοχή ανθρώπων που εκτιμώ κι όχι η γκρίνια και η μικροπρέπεια κάποιων δυσκοίλιων.
- Η Πάολα που κατά τον Σταμάτη Κραουνάκη διαθέτει εξαιρετική φωνή, σπάει πόρτες στο νυχτερινό κέντρο που εμφανίζεται με την καθοδήγησή σου κι έχει μεγάλο ρεύμα, αλλά δέχεται άγριες επιθέσεις-και με μια τρελή ανεκδοτολογία. Πως αντιδράς εσύ σε σχέση με αυτό;
-Δεν απασχολεί την Πάολα όλο αυτό και θα απασχολεί εμένα; Η Πάολα κάνει την δουλειά της - και την κάνει πάρα πολύ καλά. Όταν λοιπόν έχεις αντικείμενο, όπως εκείνη και δεν υπάρχεις μόνο και μόνο για να χύνεις χολή για τους άλλους, απαξιείς να ασχοληθείς μαζί του. Και πολύ καλά κάνει και απαξιεί - το ίδιο κάνω κι εγώ!
- Πες μου την γνώμη σου για το Dancing with the stars
- Είναι μια ψυχαγωγική εκπομπή που την βλέπω ,όποτε τυχαίνει να την δω, και μ’αρέσει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα-ίσα ίσα μάλιστα. Είναι μια χαρά, πιστεύω…
-Θα μπορούσες να συμμετάσχεις σε ένα τέτοιο τάλεντ σόου, υπάρχοντας στην κριτική της επιτροπή ή όχι;
-Δεν είναι εκεί το θέμα. Θα μπορούσα να κάνω τα πάντα και τίποτα. Μ’αρέσει που το βλέπω. Από κει και πέρα δεν σκέφτομαι κάτι παραπάνω. Τίποτα!
INFO
Τα «Κόκκινα Φανάρια» του Αλέκου Γαλανού ανεβαίνουν στο «Ρεξ» - σκηνή Κοτοπούλη - του Εθνικού Θεάτρου μας στις 17 Ιανουαρίου σε σκηνοθεσία-σκηνικά-χορογραφία Κωνσταντίνου Ρήγου, σε διασκευή και δραματουργική επεξεργασία της Έρις Κύργια, κοστούμια της Νατάσας Δημητρίου, μουσική του Δημοσθένη Γρίβα, φωτισμούς του Αλέκου Γιάνναρου. Παίζουν με αλφαβητική σειρά οι Νίκος Αλεξίου, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Ευγενία Δημητροπούλου, Μαρία Κίτσιου, Ελένη Κοκκίδου, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Παναγιώτης Μπουγιούρης, Άλκηστης Πουλοπούλου, Φοίβος Ριμένας, Νικόλας Στραβοπόδης, Θεοδώρα Τζήμου, Έλενα Τοπαλίδου, Γιάννης Τσεμπερλίδης και Νίκος Ψαρράς.