Το διήγημα "Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα" γράφτηκε το 1953 από τον γάλλο συγγραφέα Jean Giono, με στόχο να «κάνει τους ανθρώπους να αγαπήσουν να φυτεύουν δέντρα». Σήμερα αναγνωρίζεται πλέον ως ένα κλασικό κείμενο της παιδικής λογοτεχνίας.
Πρόκειται για την ιστορία, που ο συγγραφέας παρουσιάζει ως αληθινή, του βοσκού Ελζεάρ Μπουφιέ, ο οποίος, ανάμεσα στο 1913 και το 1947, αναβιώνει την περιοχή του, την Άνω Προβηγκία, στη Νότια Γαλλία, φυτεύοντας δέντρα.
Το διήγημα αυτό γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας του αμερικάνικου περιοδικού Reader’s Digest, και γνώρισε παγκόσμια απήχηση. Θεωρείται σήμερα ως ένα από τα πρώτα μανιφέστα του οικολογικού κινήματος. Πολλοί, δε, πίστεψαν πως το πρόσωπο του Ελζεάρ Μπουφιέ είχε υπάρξει στ’ αλήθεια˙ ο ίδιος ο Giono έπαιξε με αυτή την ιδέα, αποφεύγοντας να διευκρινίσει εάν είχε συναντήσει τον Ελζεάρ στην πραγματικότητα ή μονάχα στη φαντασία του.
Αποκάλυψε τελικά το μυστικό στις 27 Μαΐου του 1957, σ’ ένα γράμμα που δημοσιεύτηκε το 1975, από το Σύλλογο των Φίλων του Jean Giono:
«Αγαπητέ κύριε, Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω, αλλά ο Ελζεάρ Μπουφιέ δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο. Ο στόχος ήταν να κάνω τους ανθρώπους να αγαπάνε το δέντρο ή, ακριβέστερα, να τους κάνω «να αγαπάνε να φυτεύουν δέντρα» (ήταν ανέκαθεν μια από τις αγαπημένες μου ιδέες). Και, εάν κρίνω από το αποτέλεσμα, ο στόχος επιτεύχθηκε από εκείνο το φανταστικό πρόσωπο.
Το κείμενο που διαβάσατε στο Trees and Life μεταφράστηκε στα δανέζικα, στα φινλανδικά, στα σουηδικά, στα νορβηγικά, στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα ρώσικα, στα τσεχοσλοβάκικα, στα ουγγρικά, στα ισπανικά, στα ιταλικά, στα γερμανοεβραϊκά, στα πολωνικά. Παραχώρησα δωρεάν τα συγγραφικά μου δικαιώματα για όλες τις δημοσιεύσεις. Ένας Αμερικάνος με επισκέφθηκε πρόσφατα για να μου ζητήσει την άδεια να αναπαραγάγει το κείμενο αυτό σε 100.000 αντίτυπα και να το διαδώσει δωρεάν στην Αμερική (πράγμα που, φυσικά, δέχτηκα). Το πανεπιστήμιο του Zagreb το μεταφράζει στα σερβοκροατικά. Είναι ένα από τα κείμενά μου για τα οποία αισθάνομαι την μεγαλύτερη υπερηφάνεια. Δε μου αποφέρει ούτε ένα λεπτό, και γι’ αυτό πραγματοποιεί τον στόχο για τον οποίο γράφτηκε.
Θα ήθελα να σας συναντήσω, εάν σας είναι δυνατόν, για να μιλήσουμε συγκεκριμένα για την πρακτική χρήση αυτού του κειμένου. Νομίζω πως ήρθε ο καιρός για μια «πολιτική του δέντρου», παρ’ ό,τι ο όρος «πολιτική» φαίνεται εδώ πολύ λίγο κατάλληλος. »
(Jean Giono, Γράμμα στον κύριο Valdeyron, Έφορο των Υδάτων και Δασών της Digne, 27 Μαΐου του 1957.)
Διασκευασμένο για τη σκηνή, το κείμενο του Giono παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Μιχάλη Κοιλάκο, από τις 14 Δεκεμβρίου 2013, στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.
μετάφραση: Παναγιώτης Κλίνης || σκηνοθεσία, διασκευή: Μιχάλης Κοιλάκος || σκηνικά, κουστούμια: Νίκος Δεντάκης || παίζουν: Παναγιώτης Κλίνης, Μιχάλης Χατζηνικολιδάκης
από τις 14 Δεκεμβρίου 2013 || κάθε Σάββατο στις 17:00, κάθε Κυριακή στις 12:00 || είσοδος : 8 ευρώ.
