"Από μικρό παιδί μου άρεσε
να χαζεύω τις κούκλες της βιτρίνας. Εκεί που όλοι παρατηρούσαν τα πολύχρωμα φορέματα και τα πανάκριβα κοσμήματα που δέσποζαν στα χέρια και στον λαιμό τους, εγώ διέκρινα την ατελείωτη θλίψη που είχαν τα μάτια τους. Αυτά τα εκφραστικά μάτια που εστίαζαν πάντα στο κενό. Πολλές φορές, ακόμα και τώρα, σκέφτομαι πως αν υπήρχε τρόπος, κάποια στιγμή, όλες αυτές οι πλαστικές κούκλες να ζωντανέψουν, θα είχαν πολλές συγκλονιστικές ιστορίες να μας διηγηθούν...
Ιστορίες χαρούμενες, δραματικές, βγαλμένες από την ίδια τη ζωή. Η Κούκλα της Βιτρίνας είναι ένα έργο που μιλά ανοιχτά για τις αδυναμίες των ανθρώπων, τα πάθη τους αλλά και τα καλά κρυμμένα μυστικά τους ... Για τον φόβο του τέλους αλλά και την δύναμη ψυχής που όλοι έχουμε μέσα μας και ίσως δεν γνωρίζουμε.
Αλήθεια... Πώς μπορεί να επηρεάσει μια κούκλα βιτρίνας, τη ζωή ενός ανθρώπου;
9 μονόλογοι
9 ηθοποιοί
9 διαφορετικές ιστορίες
1 συνδετικός κρίκος...
Ανακαλύψτε τον...
Διανομή
Θοδωρής Κατσαρός: Κομπέρ
«Μου αρέσουνε τα χρώματα που δίνουν δικαιώματα... Μου αρέσουν κάτι βλέμματα που πάλεψαν με θέματα... Αν με θεωρείτε ιδιαίτερο....Το αποδέχομαι με κολακεία...
Nατάσα Θεοδωράκη: Η Ατυχία
«Η δικιά μου ατυχία πάντα μου μοιάζει αξεπέραστη... ενώ μπορεί τελικά να είναι μικρή σε σχέση με του διπλανού... «Άτυχος είναι εκείνος που δεν μπορεί να υποφέρει την ατυχία!»
Σοφία Ζυγούμη: Η Πόρνη
«Είτε βάζουμε μόνοι μας τους κανόνες στη ζωή μας, είτε όχι, σημασία έχει να μη μετανιώνουμε για όσα έχουμε ζήσει. Κι εγώ δεν έχω μετανιώσει»
Λουσία Σταυρακάκη: Υπέροχη ζωή...
«Όταν κάτι φαίνεται τέλειο δε σημαίνει κι ότι είναι. Και συνήθως όσο πιο πολύ μακιγιάρεις τη μάσκα της τελειότητας, τόσο πιο γρήγορα αυτή σπάει»
Φώτης Βαΐτσης: Παράταση...
«O θάνατος είναι η φυσική κατάληξη όλων των ανθρώπων. Εγώ δεν το βάζω κάτω... αφήνω τον φόβο του τέλους και ζω την κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία»
Μαρία Παπαγαβριήλ: Απαγωγή...
«Φοβάμαι το σκοτάδι... δεν συνηθίζεται το σκοτάδι...Δεν μου αρέσουν τα κόκκινα μπαλόνια...Κράτα με γερά μανούλα... Έστω και τώρα...»
Άγγελος Τσούκαλος: Δυο Παλτά
«Είμαστε τρία χρόνια μαζί... Χρόνια μας πολλά... Θα με περνάτε για τρελό που φοράω δύο παλτά... Αυτό σας πείραξε; Όχι ότι έχει 30 βαθμούς έξω...»
Αθηνά Ρουμπέν: Στην ταράτσα
«Όλα, τα ξέρω όλα και αν όχι, τότε τα μαθαίνω. Παρόλα αυτά είμαι μόνη στο μπαλκόνι, γιατί "Πάνε και οι ταράτσες". Ποια άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα πάλι??? Α ρε Χαράλαμπε...μόνη μου μιλάω...»
Λία Ζαχαριάδη: Η Κούκλα
«Άψυχα χέρια πάνω στο γυμνό μου σώμα... Ζωή ή Θάνατος;... Σε βλέπω αλλά δεν σε φοβάμαι»
Κωνσταντίνος Τζηλίνης: Θάνατος
«Πριν το τέλος ζήσε μέσα στα όνειρά σου... Γιατί το όνειρο είναι μια στιγμή κι όλες οι άλλες οι στιγμές, απελπισία».
Κείμενα- Σκηνοθεσία: Θοδωρής Κατσαρός
Κοστούμια: Βεστιάριο «Πολύτροπο»
Κινησιολογική επιμέλεια: Μίκα Στεφανάκη
Μακιγιάζ: Άκης Γιουβανάκης
Παίζουν με σειρά εμφάνισης:
Θοδωρής Κατσαρός
Νατάσα Θεοδωράκη
Σοφία Ζυγούμη
Άγγελος Τσούκαλος
Λουσία Σταυρακάκη
Αθηνά Ρουμπέν
Φώτης Βαϊτσης
Μαρία Παπαγαβριήλ
Λία Ζαχαριάδη
Κωνσταντίνος Τζηλίνης
ΠΟΛΙΤΕΙΑ, χώρος τέχνης και πολιτισμού: Μοναστηρίου 136 & Θηναίας, δίπλα στο Αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος
ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΣΤΟ ΤΗΛ. 210 5120650 ώρες 12.30 εως 22.30
(ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ 40)
Ένα έργο που ανεβαίνει για πρώτη φορά στη σκηνή, από τον πρωτοεμφανιζόμενο Θοδωρή Κατσαρό. 9 μονόλογοι, 9 ηθοποιοί, 9 διαφορετικές ιστορίες, 1 συνδετικός κρίκος. Για τέσσερις μόνο παραστάσεις στις 8, 9, 14 & 16 Ιουνίου. Ελεύθερη είσοδος, περιορισμένες θέσεις.
