Το "Αμάρτημα της Μητρός μου" του Γεωργίου Βιζυηνού - το έργο που συγκίνησε κοινό και κριτικούς τα τελευταία έξι χρόνια θα συνεχίσει τις παραστάσεις του και τη θεατρική περίοδο 2013-2014 , σε σκηνοθεσία Ηλία Λογοθέτη και σε παραγωγή της θεατρικής εταιρείας "ΩΔΗ" στο θέατρο ΑΛΜΑ Αγίου Κων/νου και Ακομινάτου 15. Έναρξη παραστάσεων 23 Νοεμβρίου.
Το έργο είναι το πρώτο διήγημα του συγγραφέα και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1883 στο περιοδικό «Εστία» (έτος Η΄, τόμος ΙΕ΄).
Χαρακτηρίστηκε ως ένα καινοτόμο για την εποχή του διήγημα, από τα σημαντικότερα της ελληνικής πεζογραφίας. Επηρεασμένο από τα λογοτεχνικά ρεύματα της Δυτικής Ευρώπης, είναι το πρώτο νεοελληνικό διήγημα που αναφέρεται στο ψυχικό μαρτύριο και τη βαριά συνείδηση, διεισδύοντας σε βάθος στην ανθρώπινη ψυχή.
Ο Βιζυηνός είναι ο πρώτος και κορυφαίος μινιμαλιστής μυθιστοριογράφος της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Τα τέσσερα ισχυρά του κείμενα: "Το αμάρτημα της μητρός μου", "Ποιος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου", "Το μόνον της ζωής του ταξείδιον" και "Ο Μοσκώβ-Σελήμ" είναι αυτοβιογραφικά αφηγήματα ενός ποιητή, ο οποίος κινείται ανάμεσα στη νουβέλα και στο μυθιστόρημα.
Ο κόσμος του Βιζυηνού λειτουργεί ανθρωποκεντρικά και ανθρωπομορφικά. Γεννημένος αφηγητής, ο συγγραφέας ξέρει να στήνει μια ιστορία, να κανονίζει τις αναλογίες και τους ρυθμούς της, να δημιουργεί τις κατάλληλες εντάσεις στην κατάλληλη στιγμή και να κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή.
Η δράση, η πλοκή, οι πράξεις των προσώπων και τα ίδια τα πρόσωπα κοιταγμένα μέσα από τις πράξεις τους είναι τα δυναμικά μοτίβα, που οδηγούν στη λύση του δράματος και του μυστηρίου που κρύβεται πίσω από το "Αμάρτημα της Μητρός".
Tο αυτοβιογραφικό διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού "Το Αμάρτημα της Μητρός μου" δραματοποιείται χωρίς καμία απολύτως αλλαγή στη γλώσσα ή περικοπή του κειμένου. Η παράσταση είναι μια ποιητική θεατρική αφήγηση, που παράλληλα με την εξέλιξη της πλοκής, επιχειρεί να αναδείξει τη γοητεία της γλώσσας, τη λεπτότητα των αισθημάτων και τις αποχρώσεις των χαρακτήρων του Βιζυηνού, αποτελώντας μια σύγχρονη πρόταση χρήσης εικαστικού και μουσικού περιβάλλοντος.
Ο Γεώργιος Βιζυηνός αυτοσυστήνεται στο "Αμάρτημα της Μητρός μου" με τον παροιμιώδη ιλιγγιώδη τρόπο του και ο συνταρακτικά γραμμένος μύθος του ομώνυμου διηγήματος ζωντανεύει επί σκηνής. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τραγούδια που ακούγονται είναι ποιήματα του Γεωργίου Βιζυηνού που μελοποιήθηκαν ειδικά για την παράσταση αυτή.
Έργο αυτοβιογραφικό γραμμένο από τον Γεώργιο Βιζυηνό που με την εξαίσια μουσική της γλώσσας του και την θεσπέσια εκφραστική και ψυχολογική του δύναμη, εμβαθύνει και ξετυλίγει την ιστορία της μητέρας του [μια προσωπογραφία] στην αγωνιώδη προσπάθειά της να κρατήσει στη ζωή την άρρωστη κόρη της Αννιώ. Ταυτόχρονα αφηγείται την ταραγμένη και πολυσήμαντη ζωή του που στερημένος της μητρικής στοργής, προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο και την θέση του σ’ αυτόν.
Το έργο στη σκηνή ξετυλίγεται όπως το έγραψε ο ίδιος, χωρίς καμιά αλλαγή και χωρίς την παραμικρή επέμβαση και προσφέρει στο θεατή τη μαγεία και τη μουσική της γλώσσας μας.
Μέσα από την προσπάθεια της μητέρας να κρατήσει στη ζωή την άρρωστη Αννιώ, σιγά -σιγά αρχίζει να ξεπροβάλλει και το κρυμμένο βαθειά στην ψυχή της μυστικό, που κρατά επτασφράγιστο πολλά χρόνια και που τελικά το εξομολογείται με τον συνταρακτικό μονόλογό της στο τέλος του έργου στον "Γιωργή". [Ανάλογες σκηνές έχουμε μόνο στην αρχαία ελληνική τραγωδία]. Είναι το μυστικό του Αμαρτήματός της, ενός "αμαρτήματος αβούλητου και απρομελέτητου", όπως λέει ο ίδιος ο Βιζυηνός.
Έργο αριστουργηματικό, γραμμένο από ένα μέγιστο Συγγραφέα που πίστευε ότι το ζήτημα της γλώσσας, "το περί νεοελληνικής γλώσσης ζήτημα είναι ουσιωδέστερον ακόμη και αυτού του ανατολικού ζητήματος" για το Έθνος μας.
Σαν μ' αρπάχτηκε η χαρά
Που εχαιρόμουν μια φορά
Έτσι σε μίαν ώρα…..
Μέσ΄αυτήν την χώρα
Όλα άλλαξαν τώρα!
Κι' από τότε που θρηνώ
το ξανθό και γαλανό
και ουράνιο φώς μου,
μετεβλήθη εντός μου
και ο ρυθμός του κόσμου.
Στις κρίσιμες και οριακές στιγμές που διανύουμε πιστεύουμε ότι αυτό που χρειάζεται είναι η επιστροφή στην τάξη των αξιών και στο σεβασμό του πολιτισμού μας. H καλλιτεχνική δημιουργία είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και χρειάζεται πρωτίστως αγάπη και πίστη στα κείμενα των μεγάλων μας Συγγραφέων και ένα καλλιτεχνικό και κοινωνικό όραμα. Το ξεκίνημα έγινε με "ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ" του Γ. Μ. Βιζυηνού που στην πραγματικότητα υπήρξε έμπνευση της Μαρίας Ζαχαρή και πρόταση προς το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Στη συνέχεια η Εταιρεία "ΩΔΗ" είχε με την ίδρυσή της την ιδέα η παράσταση να κάνει μια παγκόσμια περιοδεία στα ελληνόφωνα σχολεία κάνοντας αρχή από το Σχολείο Μπελογιάννη στην Ουγγαρία, αλλά η παντελής απουσία βοήθειας από την Πολιτεία καθυστερεί το όνειρο. "ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ" του Γ. Μ. ΒΙΖΥΗΝΟΥ με καινούργια σκηνοθετική ματιά συνεχίζει την πορεία του σαν μια επιβεβαίωση της συγκίνησης που μεταδίδει η γλώσσα του Βιζυηνού σε όλες τις διαστρωματώσεις της κοινωνίας - και που μας κάνει να επιμένουμε στα δικά μας αριστουργήματα - και σαν μια απάντηση σε όσους προσπαθούν να δικαιολογήσουν την καταστροφή που τόσα χρόνια συνεχίζουν, σε όσους θέλουν και επιθυμούν τη λήθη του μαγευτικού μας παρελθόντος.
Οι συντελεστές του έργου
Σκηνοθεσία: ΗΛΙΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ - Σκηνογραφία: ΜΑΡΙΑ ΖΑΧΑΡΗ
Μουσική: ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΛΗΝΙΑΔΑΚΗΣ - Φωτισμοί: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ
ΠΑΙΖΟΥΝ: ΗΛΙΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ - ΜΑΡΙΑ ΖΑΧΑΡΗ- ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΡΔΙΤΣΙΩΤΗ - ΣΑΒΒΑΣ ΣΟΥΡΜΕΛΙΔΗΣ -ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
