Η σκηνοθέτιδα/χορογράφος Φένια Αποστόλου (Lydia Lithos Dancetheatre), μετά την σκηνοθεσία της «Miss Julie» (επιχορηγούμενη παράσταση από το Υπουργείο Πολιτισμού, 2008), επιστρέφει στην ερευνητική προσέγγιση του Strindberg με αφορμή το έργο του, «Ο Πελεκάνος». Στην σκηνοθετική της προσέγγιση επικρατούν έντονα το εξπρεσιονιστικό στοιχείο, η ανάδειξη της ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων μέσα από την κίνηση καθώς και εικαστικά στοιχεία του σύγχρονου Νορβηγού ζωγράφου Edvard Munch που ενέπνευσε και τον ίδιο τον συγγραφέα.
Ο Strindberg γράφει τον Πελεκάνο το 1907. Το έργο αφορά την αλληλουχία συγκρούσεων που προκαλεί ο γάμος της κόρης και ο θάνατος του πατέρα μιας οικογένειας. Η μητέρα, έχει υπάρξει ιδιαίτερα αυταρχική, στερώντας από τα παιδιά της όχι μόνο το μητρικό γάλα, αλλά και την αξιοπρεπή διατροφή και θέρμανση. Η κόρη της παντρεύεται έναν άνδρα, ο οποίος έχοντας σαν μοναδικό στόχο να κερδίσει την οικογενειακή περιουσία αποπλανεί την μητέρα και την απομακρύνει από τον πατέρα, ο οποίος πεθαίνει μέσα σε πλήρη απόγνωση και μοναξιά. Μετά τον θάνατό του η κόρη και ο σύζυγός της επιστρέφουν βιαστικά από το ταξίδι του μέλιτος για να συγκατοικήσουν στο σπίτι με την χήρα μητέρα και τον γιο της οικογένειας. Μια αλυσιδωτή αντίδραση γεγονότων θα οδηγήσει τα δύο παιδιά να εναντιωθούν στη μητέρα και να απαιτήσουν δικαιοσύνη και ελευθερία.
Η παράσταση διερευνά τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι εγκλωβίζονται σε εμμονές, φοβίες και ενοχές. Η πραγματικότητα που βιώνουμε στην παιδική μας ηλικία είναι γνωστό ότι παίζει καταλυτικό ρόλο στην ψυχοσύνθεση και στην εξέλιξη μας. Οι ήρωες του έργου, αιχμάλωτοι μιας μοίρας που τους παρουσιάστηκε ως μοναδική, μολονότι καταραμένη, παλεύουν στα τυφλά για να ανακαλύψουν την αλήθεια που δεν ειπώθηκε ποτέ, ώστε να μπορέσουν να διακρίνουν εναλλακτικές επιλογές και να ενηλικιωθούν σωστά.
Η σκηνοθέτις επιχειρεί να εισάγει τον θεατή σε μία εφιαλτική wonderland, στην οποία οι ήρωες, δέσμιοι των παθών και των φόβων τους, είναι αναγκασμένοι να παρατηρούν την ίδια μέρα να επαναλαμβάνεται αδιάκοπα, μέχρι να βρουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν την αλήθεια.
Συντελεστές
Μετάφραση: Γιάννης Ράμος Σκηνοθεσία-Χορογραφία: Φένια Αποστόλου Μουσικη: Μάνος Αντωνιάδης Κοστούμια-Φωτισμοί: Ευδοκία Βεροπούλου Σκηνικά: Κώστας Μουρτζάκης Ειδικές Κατασκεύες: Αλέξανδρος Λόγγος Βοηθός Σκηνοθέτη: Αθανασία Κούσουλα Βοηθός Χορογράφου: Μαριάννα Λιανού
Διανομή: Μαίρη Νάνου (Ελίς)
Παναγιώτης Μπρατάκος (Φρέντρικ)
Μαριάννα Λιανού (Γέρντα)
Θανάσης Μεγαλόπουλος (Άξελ)
Ηλίας Μπαγεώργος (Πελεκάνος)
Μαριάννα Λιανού, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Πάνος Μπρατάκος (Μαργκρέτ)
Φωτογράφιση: Chris Tourlakis
INFO
ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ του Αύγουστου Στρίντμπεργκ | ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ
8, 9, 15, 16, 22, 23, 29, 30 Ιανουαρίου 2014
Ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη
Ώρα παραστάσεων: 21:00
Διάρκεια: 70 λεπτά
Τιμή Εισιτηρίου: 10? Κανονικό & 5? Φοιτητικό, Μαθητικό, Ανέργων
Kέντρο Τέχνης και Πολιτισμού ΒΕΤΟΝ7: Πύδνας 7, (στάση Μετρό "Κεραμεικός") Βοτανικός
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210-7512625
Φεστιβάλ Θεατρικές Συνθέσεις ΙΙΙ
Το Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού BETON7 στον τρίτο χρόνο του Φεστιβάλ Θεατρικές Συνθέσεις επέλεξε για θεατρολογικό άξονα το 'Θέατρο των Ιδεών' δίνοντας μια συνέχεια στην Αρχαία Τραγωδία και τον Σαίξπηρ που ήταν οι θεματικοί άξονες των προηγούμενων χρόνων.
Το 'Θέατρο των Ιδεών' συνδέεται με το αστικό δράμα στις βόρειες λογοτεχνίες και η επιρροή του στην ελληνική δραματολογία εισάγει κοινωνικούς προβληματισμούς πάνω στην ατομική ανεξαρτησία, τα προβλήματα των διαπροσωπικών σχέσεων, τις θρησκευτικές επιρροές και τις κοινωνικές προλήψεις.
Οι μοντερνιστές Ίψεν, Βέντεκιντ, Στρίντμπεργκ, Σνίτσλερ αλλά και οι Ξενόπουλος, Καζαντζάκης, Ταγκόπουλος, Παλαμάς αρθρώνουν μια διαμαρτυρία μέσα από το θέατρο για τα κοινωνικά δρώμενα. Η τάση αυτή καταγράφει την κοινωνική υποκρισία, την ηθική στα ζητήματα των ερωτικών σχέσεων, την χειραφέτηση της γυναίκας, την κοινωνική δικαιοσύνη αλλά και μεμονωμένες πράξεις σαν ειδικές περιπτώσεις ενός κοινωνικού κώδικα.
Το ΒΕΤΟΝ7 σε μια συγκυρία που η πνευματικότητα στην τέχνη αναζητά ταυτότητα και αληθινές πηγές έμπνευσης, σε συνεργασία με τις ομάδες που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ προτείνει κείμενα από τον Στρίντμπεργκ στον Καζαντζάκη για ένα μακρύ ταξίδι με όχημα το θέατρο και σταθερό σημείο αναφοράς την απόλυτη αφοσίωση στην τέχνη και την κοινωνία.
