BENT ΤΟΥ MARTIN SHERMAN

Bent του Martin Sherman, στον πολυχώρο πολιτισμού VAULT,
στο Βοτανικό.

Ο πολυχώρος πολιτισμού Vault παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά το αριστούργημα του Martin Sherman, BENT, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά. Το έργο πραγματεύεται την αντιμετώπιση των ομοφυλοφίλων στη ναζιστική Γερμανία, μετά την αιματηρή Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών (1934). Ένα έργο για το παράλογο της εξουσίας, που αποδεικνύει ότι ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, η μόνη και ουσιαστική επένδυση που αξίζει κανείς να κάνει είναι στον ίδιο τον άνθρωπο.

Από Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012
Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:15μ.μ



ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ

Η Διεθνής Αμνηστία είναι ένα παγκόσμιο κίνημα που αποτελείται από περισσότερους από 3 εκατομμύρια υποστηρικτές, μέλη και ακτιβιστές σε περισσότερες από 150 χώρες και εδαφικές επικράτειες, οι οποίοι αγωνίζονται για να δώσουν τέλος σε βαρύτατες καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το όραμά μας είναι να απολαμβάνει κάθε άνθρωπος όλα τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και σε άλλα θεσμικά κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Είμαστε ανεξάρτητοι από κάθε κυβέρνηση, πολιτική ιδεολογία, οικονομικό συμφέρον ή θρησκεία και χρηματοδοτούμαστε κυρίως από τα μέλη μας και δωρεές από το κοινό.

www.amnesty.org.gr

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

Martin Sherman`s BENT

ΒΕΝΤ (ετυμολογία λέξης: αυτός που γέρνει, που έχει κλίση, κυρτός. Επίσης ο αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τα άκρα. Παλιότερα η λέξη χαρακτήριζε την ομοφυλοφιλία)

Το έργο ακολουθεί τη διαδρομή του Μαξ, ενός απελευθερωμένου σεξουαλικά ομοφυλόφιλου άντρα στο Βερολίνο του 1934, ο οποίος συζεί μ’ έναν χορευτή (Ρούντυ) που δουλεύει στο φημισμένο για την εποχή gay club της Γκρέτα και συχνάζει εκεί παραδομένος στο αλκοόλ, την κοκαίνη και το ευκαιριακό σεξ. Ένα βράδυ γνωρίζει ένα νεαρό αξιωματικό (Βολφ) και τον πηγαίνει σπίτι, για ακόμα μία ερωτική βραδιά. Το ίδιο βράδυ ο Χίτλερ, με το πρόσχημα της οργάνωσης πραξικοπήματος, αποφασίζει να καθαιρέσει και να απομακρύνει τους ομοφυλόφιλους από τα στρατεύματα του, αφού πρώτα δολοφονήσει πάνω από διακόσια ηγετικά στελέχη των Ες– Ες και τους συντρόφους τους. Ταυτόχρονα αναθεωρείται το άρθρο 175, που καθιστά την ομοφυλοφιλία παράνομη, μιας και θεωρείτο ότι ήταν αποτέλεσμα εκδήλωσης εκφυλισμού που κατέστρεφε την Γερμανική - Άρια φυλή. Απαγορεύεται όχι μόνο το φίλημα, το αγκάλιασμα και η ομοφυλοφιλική διάθεση, αλλά ακόμη η σκέψη κι η φαντασίωση. Ο Μαξ και ο Ρούντυ γίνονται αναπόφευκτα στόχος άγριου διωγμού. Ο δεύτερος δεν επιβιώνει, ενώ ο Μαξ με τη βοήθεια ενός άλλου κρατουμένου, δηλωμένου ομοφυλόφιλου, (Χορστ) καταλήγει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Εκεί, η γνωριμία των δύο γίνεται αφορμή για να έρθει η αξιοπρέπεια, οι προσδοκίες και ο έρωτας σε σύγκρουση με την σκληρή πραγματικότητα της επιβίωσης.

Το BENT, πέρα από την gay θεματολογία του, είναι ένα έργο για το παράλογο της εξουσίας.  Το τι μπορεί να συμβεί σε μια ομάδα ανθρώπων όταν η μοίρα τους εξαρτάται από τις διαθέσεις κάποιων συνανθρώπων τους, που έχουν στα χέρια τους εξουσία που τροφοδοτείται από μίσος, προκαταλήψεις και φανατισμό. Εξετάζει επίσης στα άκρα τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, όταν όλες οι στοιχειώδεις αξίες γκρεμίζονται και εν κατακλείδι θέτει το ερώτημα: «Πόσα μπορεί να θυσιάσει κανείς για να επιβιώσει».

Η ασυδοσία, ο εγωισμός, η προδοσία, η υποκρισία, η ανθρώπινη σκληρότητα, η συναισθηματική αναπηρία, η άρνηση της ταυτότητας, η ανάγκη της επικοινωνίας, το ένστικτο της επιβίωσης, η εκμηδένιση της αξιοπρέπειας, οι τύψεις, οι ηθικές κρίσεις, η φρίκη και ο παραλογισμός του πολέμου, η τρομοκρατία, η συνειδητοποίηση της αλήθειας, είναι μερικά από τα φλέγοντα θέματα που θίγονται στο Bent.

Μέσω της ιστορίας που αφηγείται, ο Martin Sherman θέλει να δείξει την τεράστια δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος, ικανό να ανταποκριθεί ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, να αντλήσει δύναμη και κουράγιο, αποδεικνύοντας ότι η μόνη και ουσιαστική επένδυση που αξίζει κανείς να κάνει είναι στον ίδιο τον άνθρωπο. Εμφανής σε όλο το έργο είναι η αδάμαστη φύση της ανθρώπινης ψυχής να βρει συντροφικότητα κι αγάπη, παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια, απέναντι στις πιο αντίξοες συνθήκες και μέσα από τους πιο σκοτεινούς δρόμους. Εντέλει το Bent είναι ο θρίαμβος της ελπίδας, της αγάπης και του έρωτα.
   
Πρωτοανέβηκε το 1979 στο West End με τον Ian Mc Kellen (Μαξ) και την επόμενη χρονιά στο Broadway με τον Richard Gere (Μαξ). Μέσα σε 32 χρόνια έχει παιχτεί πάνω από χίλιες φορές σε 40 χώρες. Στην Ελλάδα πρώτη φορά ανέβηκε το 1982 με Γιάννη Φέρτη (Mαξ) και Πέτρο Φυσσούν (Χόρστ) από τον Γιώργο Θεοδοσιάδη. Το εν λόγω ανέβασμα είναι το 4ο στην χώρα μας.

Το 1997 το έργο γνώρισε την κιν/φική του μεταφορά με τους Clive Owen (Max), Lothaire Bluteau (Horst), Ian Mc Kellen (uncle Freddie) και τον Mick Jagger στο ρόλο της Greta. Σκηνοθεσία Sean Mathias. Η ταινία τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία εκ των οποίων το ένα στις Κάννες (youth award) και το άλλο στο Τορίνο (best film).

ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Αυτό είναι θέατρο στα χρόνια της κρίσης! Όταν βγαίνεις καλύτερος άνθρωπος από τον σκηνικό χώρο που προσήλθες ταραγμένος και προβληματισμένος από τις καθημερινές σκοτούρες. Μια παράσταση που αξίζει να δούμε και να ξαναδούμε όλοι μας!
Κωνσταντίνος Μπούρας (diavasame.gr/ Oδός Πανός)

Μια παράσταση που αξίζει τον κόπο να την δείτε ειδικά για τις θαυμάσιες ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών της και για την διαχρονικά κρίσιμη και βαθιά συγκινητική δραματουργία της.
Μαρία Κυριάκη (Επι σκηνής – artatnet.gr)

... ρεαλιστικότατη και εύρυθμη η σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά, ο οποίος, χωρίς ψαγμένες φιοριτούρες ή περιττά εφέ, αναδεικνύει τη δύναμη του σφιχτού κειμένου...οι δύο πρωταγωνιστές πείθουν απόλυτα με τις ισορροπημένες και αψεγάδιαστες ερμηνείες τους, με αποτέλεσμα να νιώθεις ότι βρίσκεσαι εκεί, μαζί τους – κάτι που κάνει το έργο ακόμα πιο στοιχειωτικό.
Λύο Καλοβυρνάς (Athens Voice)

Δίχως σκηνοθετικούς νεωτερισμούς οι ταλαντούχοι ηθοποιοί μεγαλουργούν, το αποτέλεσμα συγκλονιστικό. Σ' ένα χώρο απλό συμβαίνει πραγματική τέχνη και πίσω από τα συρματοπλέγματα της σκηνής συμπάσχεις, πάλλεσαι από συγκίνηση. Φεύγοντας μετά μια ώρα και πενήντα λεπτά, καθένας μας πήρε μαζί του κάτι από το πάθος τους για ζωή.
Χαρά Κιούση (Cosmo.gr)

Ο Μάρτιν Σέρμαν μοιάζει να προτείνει: «Ε, λοιπόν... ερωτευτείτε!». Και η παράσταση του Δημήτρη Καρατζιά είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να μας θυμίσει τον τρόπο... παρακολουθώντας την, δε μπορούμε παρά να βιώσουμε μια λυτρωτική συγκίνηση αντίστοιχη μιας ονειρεμένης ερωτικής επαφής. Περίπου σαν τους ήρωές της...
Tατιάνα Θεοδώρου (tralala.gr)

Έφυγα από το θέατρο μουτζουρωμένη από το κλάμα. Όχι, δεν μου μαύρισε την ψυχή - μου άνοιξε την όραση. Και παρόλο που μιλάμε για ένα έργο που αναφέρεται στη ναζιστική Γερμανία του τριάντα, μη γελιέστε: δεν υπάρχει κάτι πιο ανθρώπινο και παντοτινό από έναν άνθρωπο που στερείται των δικαιωμάτων του λόγω της επιλογής του να γίνει ευτυχισμένος.
Βυζαντία Πυριόχου Γκυ (myreview.gr)

Βγήκα από την παράσταση με κομμένα τα πόδια. Δεν κατάφερα ούτε καν να δακρύσω. Δεν είχα διάθεση για λόγια - κοίταγα μόνο το κενό - αν και είχα στο νου μου πολλά.
Μιρέλα Σταυρινού (culturemoments.gr)

Δεν ένιωσα σα θεατής κάποιας παράστασης. Ένιωσα σα να ήμουν από μία γωνία κι "έπαιρνα μάτι" το τι γινόταν στη ζωή του πρωταγωνιστή. Ήμουν μαζί του στο καμπαρέ της Γκρέτα, ήμουν στο σπίτι του, ήμουν στο βαγόνι προς Νταχάου, ήμουν εκεί και στο τέλος του.
Κωνσταντίνος Κουράσης (bizznews.gr)

Η σκηνοθεσία λιτή και στο θέμα, χωρίς τίποτα περιττό. Ατμόσφαιρα και υπέροχες ερμηνείες από όλους!  Αυτή η παράσταση σε αφορά και σε αγγίζει.
Γιάννης Παπαγιαννόπουλος (Antivirus)



ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Συγγραφέας : Martin Sherman
Μετάφραση : Γιώργος Θεοδοσιάδης
Σκηνοθεσία : Δημήτρης Καρατζιάς
Βοηθός σκηνοθέτη : Πάνος Μπρατάκος
Β’ Βοηθός σκηνοθέτη : Νικόλας Σουλογιάννης
Πρωτότυπη μουσική : Μάνος Αντωνιάδης
Σκηνικά/ αφίσα : Δέσποινα Χαραλάμπους
Κοστούμια : Κλιμενώφ Δήμος
                      Κοστούμια Ναζί : Μιχάλης Παπαδόπουλος
                      Φόρεμα Γκρέτας (Δημιουργία) : Miltos
Επιμέλεια κίνησης : Θοδωρής Πανάς
Φωτισμοί : Οδυσσέας Παυλόπουλος / Βαγγέλης Μούντριχας
Φωτογραφίες: Διονύσης Κούτσης
Παραγωγή - Δημόσιες Σχέσεις : Καλλιτεχνικές Επιχειρήσεις Vault


ΔΙΑΝΟΜΗ

Πωλ Ζαχαριάδης (Γκρέτα)
Στέφανος Κακαβούλης (Χόρστ)
Δημήτρης Καρατζιάς (Μαξ)
Πάνος Ροκίδης (Θείος Φρέντυ, Αξιωματικός)
Γιώργος Στεφανουδάκης (Βόλφ, Αξιωματικός)
Νικόλας Σουλογιάννης (Στρατιώτης, Βίκτωρ, Δεκανέας)
Στέλιος Ψαρουδάκης (Ρούντυ)


ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Από Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012
Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:15

Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 40 λεπτά


ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΗΤΗΡΙΩΝ

15€(Κανονικό)

10€ (Μειωμένο)
Φοιτητές/ Μαθητές / Σπουδαστές/ Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων (ΑΣΠΕ)/ ΑμΕΑ/Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ)/ Κάτοχοι Ευρωπαϊκής Κάρτας Νέων/ Κάτοχοι Κάρτας Πολιτισμού ΥΠ.ΠΟ.Τ


Εισιτήρια προπωλούνται στα ταμεία του Vault  Δευτέρα-Κυριακή 18:00-20:00μ.μ και για τηλεφωνικές κρατήσεις 12.00 – 14.00μ.μ και 17.00 - 20.00μ.μ


Πολυχώρος Πολιτισμού Vault Theatre Plus
Μελενίκου 26 , Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (5’ περίπου με τα πόδια)
Τηλέφωνα: 210 3302348 / 6983863324