Ενδοσχολική βία η bulling.
Ένα φαινόμενο που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις και εξελίσσεται σε μάστιγα.
Στις γειτονιές, στους δρόμους και κυρίως στα σχολεία. Οι έφηβοι του γυμνασίου και του λυκείου είναι οι πρωταγωνιστές χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουμε τέτοια συμπτώματα και στο δημοτικό σχολείο. Κάθε άλλο μάλιστα.
Αυτό το θέμα θα είναι το αντικείμενο μιας παράστασης που θα παρουσιάσει το θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ τον επόμενο χειμώνα.
Τίτλος του «Γιάννης «Χ»=ξένος».
Το κείμενο θα είναι πρωτότυπο και προϊόν συνεργασίας δύο θεάτρων. Του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ και του Taastrup teater από την Κοπεγχάγη. Τα δύο θέατρα έχουν μια πολύχρονη, λειτουργική σχέση και συνεργασία με αφορμή Ευρωπαϊκά προγράμματα. Το «Γιάννης Χ=Ξένος» προέκυψε από αυτή τη συνεργασία και είναι συνέχεια της.
Μια μικρή περιγραφή.
Η παράσταση παρακολουθεί τον Γιάννη στην καθημερινή ζωή του στο σχολείο, στο σπίτι και στις σχέσεις του με τα άλλα παιδιά.
Ο Γιάννης (επίτηδες επιλεγμένο το όνομα για να είναι κοινό και καθημερινό, συμβολίζοντας το γεγονός ότι Γιάννης μπορεί να είναι ο καθένας), έχει έρθει από την επαρχία. Η μητέρα του (καταγωγή από την Βόρειο Ήπειρο, η οικογένεια της έφυγε μετά την πτώση του Εμβερ Χότζα) γνώρισε τον πατέρα του στην Αθήνα όταν αυτός ήταν στρατιώτης και εκείνη φοιτήτρια της Αγγλικής φιλολογίας. Παντρεύτηκαν και ανέβηκαν στην Μακεδονία όπου έζησαν εκεί. Εκεί γεννήθηκε και ο Γιάννης. Καλός μαθητής, ένα παιδί με ποιότητα. Τώρα η μητέρα του χώρισε από τον πατέρα του και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αθήνα και να δουλέψει σαν οικιακή βοηθός σε σπίτι με έναν υπερήλικα (Η Αγγλική φιλολογία εγκαταλείφθηκε όταν παντρεύτηκε και τώρα έχει ξεχαστεί φυσικά). Μαζί της και ο Γιάννης που αναγκάστηκε να αλλάξει σχολείο. Στο καινούργιο σχολικό περιβάλλον υπάρχουν προβλήματα με τους άλλους συμμαθητές που για ανεξήγητους λόγους (όπως είναι πάντα οι λόγοι της ενδοσχολικής βίας) αρνούνται να τον δεχτούν. Έτσι ο Γιάννης γίνεται το θύμα μιας σειράς αναίτιων επιθέσεων από την διαμορφωμένη ομάδα «των νταήδων» του σχολείου με κάθε αφορμή.
Η παράσταση φέρνει στο φως τα αίτια και τα χαρακτηριστικά των συμπεριφορών του «θύματος» και του «θύτη». Έτσι τα παιδιά μέσα από το θέατρο παρακολουθούν και αναγνωρίζουν συμπεριφορές και χαρακτήρες και επί πλέον καλούνται να πάρουν θέση και να κρατήσουν αποστάσεις από το φαινόμενο. Ο Θύτης η το θύμα στο πρόσωπο και στο παίξιμο των ηθοποιών, αποκτάει μια απόσταση και μέσα από αυτήν μπορεί κανείς να δει καλύτερα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά της ενδοσχολικής βίας. Έτσι προεκτείνοντας στην πραγματική ζωή του σχολείου και της κοινωνίας του, οι μαθητές αποστασιοποιούνται πιο εύκολα από συμπεριφορές και συμβάντα που έχουν δει να γίνονται πάνω στη σκηνή.
Η παράσταση επίσης δίνει αφορμές και πάμπολλα ερεθίσματα για συζήτηση (και συνειδητοποίηση) με τους συντελεστές της παράστασης αλλά και αργότερα με τους καθηγητές.Ερωτήματα όπως: Γιατί έγινε αυτό η εκείνο? Ποιος ήταν η αιτία? Πως έπρεπε να αντιδράσει το θύμα? Έπρεπε να καταγγείλει το γεγονός η όχι? Ποιος είναι ο κατάλληλος θεσμός να καταγγελθεί το γεγονός (σχολείο-καθηγητής η οικογένεια-γονέας) είναι θέματα προς συζήτηση.
Η παράσταση θα εξελίσσετε με δράση και αφήγηση μέσα από το παίξιμο των ηθοποιών αλλά και προβολές για να οδηγηθεί στο τέλος της που είναι αναπάντεχο και δραματικό.
Το Κείμενο-σκηνοθεσία: ΝΙκος Καμτσης .....
Video editing & Προβολές Γιώργος Αλεξίου.
Σκηνοθεσία
Νίκος Καμτσής,
σκηνικό-Κοστούμια
Μικα Παναγου
Video editing-προβολές
ΜΙχάλης Παπαδογιαννάκης
Μουσική
Κώστας Χαριτάτος
Χορογραφία
Ναταλία Στυλιανού
Παίζουν
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΡΕΠΗ
ΞΕΝΙΑ ΑΛΕΞΙΟΥ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΟΡΛΑΡΗΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΧΑΡΙΤΙΔΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΖΟΥΛΙΔΗΣ
ΤΖΟΥΛΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
