«Ένας ήρωας με παντόφλες»
Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου
Για τη σεζόν 2014 - 2015, ο Γιάννης Μπέζος επέλεξε ένα από τα σημαντικότερα έργα της νεοελληνικής θεατρικής δραματουργίας, σύμβολο της μεταιχμιακής κοινωνικοπολιτικής ζωής της Ελλάδας του Εμφυλίου, του οποίου το χιούμορ και οι αιχμές δεν έχασαν το σφυγμό τους με το πέρασμα του χρόνου. Στις 10 Οκτωβρίου, ο Γιάννης Μπέζος, μαζί με έναν σπουδαίο θίασο, καταφθάνει στο θέατρο Βρετάνια, ως Λάμπρος Δεκαβάλλας, με σπαθί μα και παντόφλες.
Ο απόστρατος στρατηγός Δεκαβάλλας, που ζει φτωχικά αλλά τίμια, με τη γυναίκα του και την κόρη του, δέχεται την επίσκεψη του εξαδέλφου του, ο οποίος τον πληροφορεί ότι η πατρίδα, για να τον τιμήσει, αποφάσισε να αναγείρει τον ανδριάντα του, στην πλατεία μπροστά από το σπίτι του. Ο καλοκάγαθος «ήρωας» δε θα αργήσει να συνειδητοποιήσει πως η αιτία αυτής της κίνησης, δεν είναι παρά μια κομπίνα, για να τσεπώσουν οι «επιτήδειοι» κάποια εκατομμύρια από τον δημόσιο κορβανά. «Το ενδιαφέρον όμως είναι αλλού», θα πει ο Γιάννης Μπέζος. «Στη βαθιά πίστη σε κάτι που ονομάζεται καθήκον. Ίσως η λέξη τρομάξει μερικούς. Μακάρι. Να μπει στη ζυγαριά με την κομπίνα και την ανηθικότητα. Τότε το αριστουργηματικό αυτό έργο θα τα έχει καταφέρει».
Ο Αλέκος Σακελλάριος και ο Χρήστος Γιαννακόπουλος, οι θεατρικοί συγγραφείς του «Ήρωα με τις παντόφλες», υπήρξαν «μάστορες» στη δημιουργία τύπων και χαρακτήρων, που η διαχρονικότητά τους, αποδεικνύεται σήμερα, τόσο με την κοινωνικοπολιτική σάτιρα που ασκούν όσο και με τη ψυχαγωγική δυναμική που φέρουν. Δίκαια χαρακτηρίστηκαν από τον Μάριο Πλωρίτη ως «Διόσκουροι με τις ωραίες συλλήψεις». Μεταξύ σκηνής και οθόνης, Σακελλάριος και Γιαννακόπουλος, στήνουν το 1947, κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, μια κωμωδία ηθών και υποκριτικών αξιώσεων, με πηγαίο χιούμορ, γοργό διάλογο και καλοστημένη δράση. «Αν κάθε θεατρικό έργο που προκαλεί γέλιο λέγεται κωμωδία, τότε είναι κωμωδία», θα πει ο Σακελλάριος το 1980 για τον «Ήρωα». «Αλλά ο κύριος στόχος της κωμωδίας αυτής, όπως θα διαπιστώσετε, δεν είναι το γέλιο. Το γέλιο στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι παρά το καυτό σίδερο που, με κάποιον τρόπο, αποστειρώνει τις πληγές της σύγχρονης κοινωνίας. Πικρή είναι, σε τελευταία ανάλυση, η κωμωδία που θα δείτε. Πικρή γιατί -όπως ακριβώς συμβαίνει πάντα στη ζωή- οι πατριδοκάπηλοι, οι καταφερτζήδες, οι κομπιναδόροι, οι αριβίστες, κάνουνε τις βρώμικες "δουλίτσες" τους, σε βάρος των εύπιστων, των απλών και των ηθικών ανθρώπων, χωρίς να τους αρπάζει η τσιμπίδα της δικαιοσύνης».
Στην τελευταία και κορυφαία συνάντηση του Σακελλάριου με τον Βασίλη Λογοθετίδη, στην κινηματογραφική εκδοχή του «Ήρωα» το 1958, ο Λογοθετίδης μπαίνει στο «σώμα» του έντιμου, αξιοπρεπή και εύπιστου στρατηγού Δεκαβάλλα, που ζει εν μέσω απατεώνων και καμαρώνει ως τιμώμενο πρόσωπο της «ευγνωμονούσας πατρίδας», αποδίδοντας έναν από τους πλέον συγκινητικούς ρόλους της καριέρας του.
Αν τα πνεύματα του Βασίλη Λογοθετίδη και της Ίλιας Λιβυκού, τριγυρνούν ακόμη στο παλιό τους στέκι της γωνίας Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, στο θέατρο «Αθηνών», όπου ανέβασαν μερικές από τις καλύτερες ελληνικές κωμωδίες και τρανταχτές επιτυχίες του περασμένου αιώνα, δε μπορεί να μην κάνουν μόλις λίγα «βήματα», δίπλα στο «Βρετάνια», για να χαζέψουν το Γιάννη Μπέζο, τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη κι όλους τους άξιους ηθοποιούς και να διαπιστώσουν πως ο δικός τους, χθεσινός κόσμος, δε διαφέρει σε τίποτα από τον σημερινό, 55 και βάλε χρόνια μετά.
Κριτική για το έργο:
«Οι συγγραφείς χρησιμοποιώντας την τεχνική της φάρσας, με άκρα οικονομία, εκμεταλλεύονται όλα τα γνωστά μοτίβα του είδους και σκιαγραφούν μιαν εποχή παράγοντας καταστάσεις που φτάνουν ως το τραγικό γκροτέσκο. Δεν υπάρχει πουθενά φτήνια στον "Ήρωα με τις παντούφλες", δεν υπάρχουν ευκολίες στη γραφή, δεν υπάρχουν λογοπαίγνια, προστυχιές, καπηλεία, σύνθημα. Υπάρχει μια πικρή γεύση πίσω από το γέλιο, μια έγνοια πίσω από τη θλιβερή προσγείωση στην άθλια κοινωνική πραγματικότητα. Και μια αξιοπρέπεια, όχι η φτηνή μικροαστική προσωπίδα, αλλά η αξιοπρέπεια των απλών ανθρώπων, που ανακαλύπτουν πως οι παγίδες που έπεσαν είναι και δικά τους δημιουργήματα, έχουν θυσιαστεί για να τις στήσουν».
Κώστας Γεωργουσόπουλος, «Κλειδιά και Κώδικες Θεάτρου», Ελληνικό Θέατρο ΙΙ, Εστία 1984
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Γιάννης Μπέζος
Δάφνη Λαμπρόγιαννη
Τάσος Γιαννόπουλος
Κώστας Φλωκατούλας
Αλμπέρτο Φάις
Δημήτρης Κανέλλος
Αμαλία Νίνου
Ντένια Στασινοπούλου
Ελένη Τσιμπρικίδου
Δημήτρης Λιόλιος
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπέζος
Σκηνικά-κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Bοηθός σκηνοθέτη: Ντένια Στασινοπούλου
Παραγωγή: Θεατρικές επιχειρήσεις Κάρολος Παυλάκης
Προβολή – Επικοινωνία: BrainCo
Παραστάσεις:
Τετάρτη και Κυριακή στις 7.00 μ.μ.
Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 9.00 μ.μ.
Λαϊκή απογευματινή Σάββατο στις 6.00 μ.μ.
Διάρκεια:
1 ώρα και 45 λεπτά (μαζί με το διάλειμμα)
Τιμές:
Α' Ζώνη: 20 ευρώ, Β' Ζώνη: 17 ευρώ
Λαϊκή απογευματινή : 17 ευρώ
Νεανικό (μέχρι 28 ετών) και συνταξιούχων (άνω των 65 ετών): 14 ευρώ.
Ανέργων: 10 ευρώ.
Σάββατο βράδυ και περίοδο εορτών: Α' Ζώνη 22 ευρώ και Β' Ζώνη 20ευρώ.
(Σάββατο βράδυ και περίοδο εορτών, νεανικό, συνταξιούχων, ανέργων δεν ισχύουν.)
Ενιαίο οικονομικό εισιτήριο, που αφορά στα θέατρα Βρετάνια, Αθηνών και Μουσούρη στην τιμή των 42 ευρώ. (Δεν πωλείται μεμονωμένα, ισχύει και για τα τρία θέατρα.)
Ώρες ταμείου:
Τρίτη έως και Κυριακή 10.30 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 5.00 μ.μ. - 9.30 μ.μ.
Δευτέρα κλειστό
τηλ. ταμείου 2103221579
Facebook page:
https://www.facebook.com/enasiroasmepantofles?fref=ts
Σημεία προπώλησης:
www.tickethour.com Καταστήματα Γερμανός και μέσω του τηλεφωνικού κέντρου της tickethour: 2108938111
