Μυθικά πρόσωπα, αλλά αν σκύψεις πάνω τους
όλα όσα στάζουν είναι πραγματικά και χρήσιμα για το επιπρόσθετο φως που χρειάζεσαι. Η Κασσάνδρα, η Εκάβη, η Ανδρομάχη, η Ελένη, η Πολυξένη, η Κλυταιμνήστρα, η Ισμήνη, η Αντιγόνη. Όλες σκέτες. Χωρίς επώνυμο. Τις δανείστηκαν πολλοί συγγραφείς για να τις φέρουν μπροστά σε χρόνο και το συμπέρασμα είναι ότι τα χρόνια περνούν, οι κύκλοι γίνονται και ξαναγίνονται και έχουμε ακόμη δρόμο να καταλήξουμε στα αρχέτυπα. Να καταλήξουμε ολόκληροι και με καθαρά χαρτιά. Πάνω στην ιστορία της Κασσάνδρας είναι βασισμένη η παράσταση «Κασσάνδρα Έκστασις». Της Κασσάνδρας που αρνήθηκε τις ευκολίες και την εύνοια ενός θεού και συνέχισε μόνη της, με τα δικά της εργαλεία και όπλα. Ολοκάθαρο το νόημα. Πόσες Κασσάνδρες αληθινές υπάρχουν; Πόσοι αρνούνται να κόψουν και να ράψουν τον εαυτό τους προκειμένου να μη διαταραχτεί η «ισορροπία» της κοινωνίας; Μιας κοινωνίας της οποίας και να μην το θες γίνεσαι υπηρέτης από τη στιγμή που υπάρχουν προκαθορισμένα καλούπια για να εναποθέσεις την ψυχή σου και να την πάρεις πίσω κοινότοπη και φλεγματική.
Χρύσα Φωτοπούλου
Σκηνοθεσία-Συγγραφή-Φωτισμοί: Ryszard Nieoczym
Μετάφραση: Αγγελική Χαρίσκου
Ερμηνεία: Άννα Γριβάκου
Σκηνικά - Κοστούμια: Σύνθια Γεροαθανασίου
Σκηνικές Κατασκευές : Στέφανος Ασπρίδης
Μουσική Σύνθεση : Λόλα Τότσιου
Μουσική Εκτέλεση
Βιολί : Κυριάκος Γκουβέντας
Σαξόφωνο: Θεόφιλος Σωτηριάδης
Πιάνo: Λόλα Τότσιου
Κρουστά: Θάνος Kαζαντζής
