Ο άνθρωπος γυροφέρνει τον "απλησίαστο πλούτο" μα αυτός "γραπώνεται" χρόνια τώρα από άδικους και ανέντιμους. Ο πλούτος είναι το μέσον. Δεν είναι η αιτία καμιάς ευτυχίας.
Ας υπήρχε ασορτί με τον κόπο του καθένα και τότε...
Ο φτωχός αγρότης Χρεμύλος μαζί με τον τετραπέρατο δούλο του Καρίωνα περιθάλπουν τον τυφλό και τιμωρημένο από τον Δία, θεό Πλούτο, που τυφλώθηκε μικρός για να αποφύγει τους δίκαιους, τους σοφούς και τους έντιμους. Με τη βοήθεια του Χρεμύλου και του δούλου του, ο Πλούτος ξαναβρίσκει το φως του και όπως σημειώνει ο Διονύσης Σαββόπουλος «πραγματοποιεί επιτέλους την ανθρώπινη λαχτάρα για έναν γενικευμένο πλούτο. Μόνο που αυτό, ίσως κρύβει πλευρές που μπορεί να μας κοστίσουν πολύ ακριβά εν τέλει.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος καταπιάστηκε με τον «Πλούτο», ως μουσικοσυνθέτης, το καλοκαίρι του 1985 στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Λούκα Ρονκόνι, στην Επίδαυρο. Αυτή τη φορά προσεγγίζει το αριστοφανικό κείμενο με τέσσερις διαφορετικές ιδιότητες: του μεταφραστή, του ηθοποιού, του μουσικοσυνθέτη αλλά και για πρώτη φορά, εκείνη του σκηνοθέτη!
Στη φετινή παράσταση παραγωγής του Θεατρικού Οργανισμού Ακροπόλ ο Διονύσης Σαββόπουλος συνεργάζεται με μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: τον Νίκο Κουρή, τον Χρήστο Λούλη, την Αμαλία Μουτούση και τον Μάκη Παπαδημητρίου.
