Μονόλογος τόσο κοντά στην φύση του ανθρώπου. Στην ελαττωματική, αξιαγάπητη φύση που παιδεύεται μέχρι να φτάσει στη στεριά με τα φώτα και τη γόνιμη γη. Όλα υπάρχουν σ' αυτόν τον μονόλογο. Όλα λέγονται. Οι φοβίες που τρέμουν, η ελπίδα που κρέμεται στα χαμόγελα, η μοναξιά που καραδοκεί χωρίς τσίπα. Όλα. Χωρίς όμως να μένει στην κορφή της ουσίας το παραμικρό γραμμάριο απογοήτευσης. Γιατί όπως είχε πει ο Μπέκετ, η Γουίννυ είναι «ένα πουλί με λαδωμένα φτερά», στο τέλος όμως την νιώθουμε να πετάει!
Χ.Φ
Το έργο του Σάμουλ Μπέκετ «Ευτυχισμένες Μέρες» παρουσιάζεται από τη Ναταλία Τσαλίκη σε σκηνοθεσία Λίνας Ζαρκαδούλα, στο Θέατρο Τέχνης - Φρυνίχου.
Comments
RSS feed for comments to this post