Αυτή την παράσταση αξίζει να την δει κανείς για πολλούς λόγους. Αλλά και για έναν ακόμη. Και αυτός είναι η επαναφορά στη σύγχρονη πραγματικότητα του γιγάντιου έρωτα και της διάθεσης των ερωτευμένων να υποστούν κάθε τι πεζό και άσχετο προκειμένου να επιτύχουν την τελική τάξη των πραγμάτων.
Επιστολές. Υπέρβαση. Πάθος. Υπομονετική αποδοχή. Εξωτερική βία. Μαζί εμείς. Κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό.
Στο Παρίσι του 12o αιώνα, τότε που η συντήρηση ήταν πιο αναγκαία και από την ίδια η ζωή. Ο Αβελάρδος και η Ελοΐζα έμειναν στην ιστορία ακριβώς γιατί η εποχή τους δεν τους χώρεσε, οπότε οι επόμενες εποχές στάθηκες πιο δεκτικές για μια θέση στη χώρα των γενναίων.
Ο Γιάννης Καλαβριανός, η Ελένη Κοκκίδου, ο Γιώργος Γλάστρας, η Χριστίνα Μαξούρη και οι υπόλοιποι συντελεστές της παράστασης, ξαναγράφουν το κείμενο της αληθινής ιστορίας, αλλάζουν τον τόπο και τον χρόνο και παρουσιάζουν από 8 Οκτωβρίου 2014 και για λίγες μόνο παραστάσεις τη δεύτερη εκδοχή μιας από τις τραγικότερες ιστορίες αγάπης, για την Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
"Γιατί ο χρόνος και ο έρωτας θαμπώνουν τα πάντα.."
( *Στον Ν. που δέχτηκε όλες τις vitage επιστολές μου, χωρίς να δυσανασχετήσει)
Χρύσα Φωτοπούλου
Comments
RSS feed for comments to this post