Πριν δεις τη Σταματία στη σκηνή να έχει το πρόσωπο και τη φωνή μιας φωτεινής παρουσίας, όπως είναι η Λένα Ουζουνίδου, ξέρεις ότι αυτή η προσωπικότητα είναι έτσι. Γιατί έτσι μεγάλωσε, έτσι άφησε τα χρόνια να την αποξενώσουν και να την καταστήσουν γραφική και μονοδιάστατη.
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου είχε τη φαεινή ιδέα να γίνει φιλόξενος τόπος για το έργο του Κώστα Σωτηρίου «Σταματία, το γένος Αργυροπούλου».
Σκηνοθέτης ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος.
Αξίζει να παρακολουθήσεις την παράσταση αυτή για να πειστείς, στο τέλος, ότι όλοι αυτοί που επιμένουν να βλέπουν τον κόσμο μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς μιας ψυχρής υποκειμενικότητας, όσο και αν νιώθουν ρεαλιστές και κανονικοί, διαθέτουν το περίβλημα του μόνου, του εκτός, του δύσχρηστου.
Η Ουζουνίδου είναι μοναδική. Κοινότοπη διαπίστωση, κατευθείαν από τους πολυπληθείς θεατρόφιλους.
*«Σταματία, το γένος Αργυροπούλου», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (Τετ-Κυρ).
Χρύσα Φωτοπούλου
