Ο Ευγένιος Γκλάντστοουν Ο'Νηλ (αγγλικά Eugene Gladstone O'Neill) (16 Οκτωβρίου 1888, Νέα Υόρκη - 27 Νοεμβρίου 1953, Βοστώνη) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς του εικοστού αιώνα. Τέσσερα από τα θεατρικά του έργα τιμήθηκαν με Βραβείο Πούλιτζερ, ενώ ο ίδιος τιμήθηκε με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1936. Ήταν ο πρώτος αμερικανός δραματουργός που υιοθέτησε στο έργο του τις τεχνικές ρεαλισμού που είχαν χρησιμοποιήσει πριν από αυτόν ευρωπαίοι συγγραφείς όπως ο Άντον Τσέχωφ, ο Ερρίκος Ίψεν και ο Άουγκουστ Στρίντμπεργκ. Τα θεατρικά του ήταν από τα πρώτα που γράφτηκαν στην αμερικάνικη ιδιωματική διάλεκτο και πραγματεύονταν περιθωριοποιημένους χαρακτήρες που ενώ είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά, πασχίζουν να διατηρήσουν όνειρα και φιλοδοξίες, φτάνοντας εν τέλει σε απόγνωση. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από τραγωδία και απαισιοδοξία, ενώ η μοναδική κωμωδία που έγραψε ήταν το Ω, ερημιά! (Ah, Wilderness).
Η μοναξιά του ανθρώπου δεν είναι παρά ο φόβος του για τη ζωή.
Όταν ο άνθρωπος δημιουργεί θεούς, δεν υπάρχει Θεός.
Η ζωή είναι ένα κελί απομόνωσης που οι τοίχοι του είναι καθρέφτες.
Παρασυρμένοι από ένα παραμύθι, σπαταλούμε τη ζωή μας ψάχνοντας για μια μαγική πόρτα ή για ένα χαμένο βασίλειο της γαλήνης.
Ζωή χωρίς τραγωδία δεν αξίζει στον άνθρωπο.
Το ‘ξερα, το ‘ξερα! Γεννήθηκα σε δωμάτιο ξενοδοχείου και -να πάρει…- πεθαίνω σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου.
(τα τελευταία του λόγια)
