11 χρόνια χωρίς τον Πίτερ Ουστίνοφ
Ο Πίτερ Ουστίνοφ (Peter Ustinov) ήταν Βρετανός ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών και δύο βραβεία Όσκαρ για τις ταινίες "Τοπκαπί" και "Σπάρτακος" το 1961 και το 1965 αντίστοιχα. Θεωρούνταν ένας πολύ ευφυής άνθρωπος και δεινός αφηγητής.
Βιογραφία
Ο Πίτερ Αλεξάντερ Μπάρον φον Ουστίνοφ γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1921 στο Λονδίνο. Ο πατέρας του Ουστίνοφ, Ιόνας, ήταν υπολοχαγός στη Λουφτβάφε, ενώ αργότερα έλαβε τη Βρετανική υπηκοότητα και εργάστηκε για την MI5. Ο Ουστίνοφ είχε επίσης Ρώσικη, Ελβετική, Αιθιοπική, Γαλλική και Ιταλική καταγωγή. Η μητέρα του Ναντέζντα Λεοντίεβνα "Νάντια" Μπενουά ήταν ζωγράφος. Ο Ουστίνοφ ήταν συμμαθητής με τον γιο του Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ, Ρούντολφ. Αρχικά, επιστρατεύτηκε με τον Βρετανικό στρατό στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος ήταν εκείνος του Νέρωνα στην ταινία Κβο Βάντις. Αργότερα, κέρδισε δύο βραβεία Όσκαρ για β΄ Ανδρικό Ρόλο για τις ταινίες Τοπκαπί και Σπάρτακος.
Από το 1969 και έπειτα, ο Ουστίνοφ εγκατέλειψε τον κινηματογράφο και συμμετείχε σε εκστρατείες όπως εκείνες της UNICEF. Στις 31 Οκτωβρίου 1984, ο Ουστίνοφ θα επισκεπτόταν την πρωθυπουργό της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι, όμως εκείνη δολοφονήθηκε στον δρόμο για τη συνάντηση. Αργότερα, ο Ουστίνοφ έγινε Πρέσβης Καλής Θελήσεως του ΟΗΕ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Ουστίνοφ έλαβε την Ελβετική υπηκοότητα για να αποφύγει το βαρύ φορολογικό σύστημα της Βρετανίας προς τους πλούσιους. Ο Πίτερ Ουστίνοφ πέθανε στις 24 Μαρτίου 2004 σε μια κλινική της πόλης Ζενολιέ της Ελβετίας. Διακρινόταν επίσης για τη γλωσσομάθειά του, αφού, ενώ είχε ως μητρική του την Αγγλική, μιλούσε άπταιστα Ρωσικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Ελληνικά και Τουρκικά.
Στην Ελλάδα είναι γνωστά τα θεατρικά του έργα The Love of Four Colonels (Ο έρωτας των τεσσάρων συνταγματαρχών, 1951), Romanoff and Juliet (Ρομανόφ και Ιουλιέττα, 1956) και Photo Finish (1962).
