“Αυτός είναι ο Λιρ!” είπε ο Λόρενς Ολίβιε στην Κατίνα Παξινού βλέποντας την φωτογραφία από την παράσταση: “Βασιλιάς Λιρ”, στην οποία έδωσε μια ανεπανάληπτη ερμηνεία ο Αιμίλιος Βεάκης.
Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή στα 1901 και πέρασε τα επόμενα χρόνια κάνοντας περιοδείες, με τα “μπουλούκια” εκείνης της εποχής, σε πόλεις και χωριά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά επίσης στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια, παίζοντας αμέτρητα έργα.
Στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13 επιστρατεύεται και μάλιστα προάγεται σε λοχία “επ’ ανδραγαθία”, ενώ παράλληλα οργανώνει παραστάσεις στα πλαίσια του Μακεδονικού Αγώνα. Μετά τον πόλεμο, επιστρέφει και συνεργάζεται με μεγάλα ονόματα της εποχής όπως η Κυβέλη και η Κοτοπούλη. Στη δεκαετία του 1930 προσλαμβάνεται στο Εθνικό Θέατρο και εκεί βρίσκει την ευκαιρία να παίξει αρκετούς ρόλους υψηλού επιπέδου με αποκορύφωμα την ερμηνεία του στον “Βασιλιά Λιρ”, μια παράσταση του 1938, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη. Ένας από τους τυχερούς που τον θαύμασαν στην ερμηνεία εκείνη ήταν και ο Μάριος Πλωρίτης που έγραψε: “Στην τρομερή σκηνή της θύελλας, που ο αποδιωγμένος γερο-βασιλιάς παλεύει με τα στοιχεία της φύσης και με τα στοιχειά της φαρμακωμένης ψυχής του, ο Βεάκης ήταν στοιχείο της φύσης ο ίδιος, ήταν θύελλα μέσα στη θύελλα, τυφώνας απέναντι στον τυφώνα και ο ανεμοστρόβιλος της οδύνης του άρπαζε σύγκορμο τον θεατή παρασύροντάς τον στην ιλλιγγιώδη δίνη της παράκρουσης, της οργής και της αυτογνωσίας του”
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο Βεάκης βρίσκεται στο πλευρό της Εθνικής Αντίστασης από τις τάξεις του ΕΑΜ. Αναγκάζεται να αποχωρήσει από το Εθνικό Θέατρο. Συνεργάζεται με το θίασο της κυρίας Κατερίνας και αργότερα με τη Βάσω Μανωλίδου και τον Γιώργο Παππά.
Μετά τα Δεκεμβριανά ακολούθησε το ΕΑΜ στην υποχώρηση προς τα βουνά όπου και συνέχισε να δίνει θεατρικές παραστάσεις.
Το 1947 αποχώρησε από το θέατρο με μια πενιχρή σύνταξη και τον Απρίλιο του 1951, έπειτα από πολλές διαμαρτυρίες του κόσμου, το Εθνικό Θέατρο τον κάλεσε για να παίξει κάποιους μικρούς ρόλους. Πέθανε δυο μήνες αργότερα.
Πηγή: logomnimon
