Θέλοντας να "εξερευνήσουμε" τη θεατρική πλευρά του μεγάλου μας σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη, ανακαλύψαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που είχε δώσει στο ΒΗΜΑ και στον Θ. Λάλα πριν αρκετά χρόνια. Ο Μ. Κακογιάννης αποκαλύπτει ότι ξεκίνησε να γίνει δικηγόρος, ηθοποιός και στην πορεία προέκυψε η σκηνοθεσία αν και όπως τονίζει, πάντα η ματιά του στα πράγματα είχε σκηνοθετική διάσταση...To 1949 o M. Kακογιάννης ερμήνευσε τον "Καλιγούλα" του Α. Καμύ στο Embassy Theatre του Λονδίνου παρουσία του ίδιου του συγγραφέα.
Εσείς τι πήγατε να σπουδάσετε στην Αγγλία;
«Αναγκαστικά Νομική. (γέλια) Δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγω. Ο πατέρας μου μάλιστα, επειδή είχε καταλάβει ότι είχα κλίση προς τα καλλιτεχνικά, ήταν πολύ αυστηρός και απόλυτος μαζί μου».
Και τι λέγατε τότε, όταν σας ρωτούσαν; «Θέλω να γίνω σκηνοθέτης»;..
«Η φιλοδοξία μου τότε δεν ήταν η σκηνοθεσία. Ποτέ δεν ξεκινάς να γίνεις σκηνοθέτης. Το να πεις "θέλω να σπουδάσω σκηνοθέτης" είναι κάτι που έρχεται μετά. Ενα σωρό παιδιά, τα οποία δεν έχουν καμία ιδιαίτερη κλίση σε κάτι, λένε ότι θέλουν να γίνουν σκηνοθέτες. Νομίζουν ότι η σκηνοθεσία είναι η λύση τη ζωής τους. Και μου τα φέρνουν πολλές φορές οι μανάδες τους να τα δω. Τι να τους πεις;».
Εσείς κάνατε όλα αυτά μικρός θέλοντας να γίνετε τι;
«Εγώ ξεκίνησα με τη φιλοδοξία να κάνω θέατρο».
Να γίνετε ηθοποιός δηλαδή;
«Ηθοποιός, βέβαια. Και έγινα. Στην Αγγλία... Οπως σας είπα, έφυγα και πήγα στην Αγγλία για να σπουδάσω Νομικά. Φτάνοντας όμως εκρήγνυται και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, που σημαίνει ότι έπρεπε να επιβιώσω χωρίς την επιχορήγηση του πατέρα μου. Πώς μπορούσα να το κάνω αυτό; Μια πόρτα υπήρχε μόνο ανοιχτή. Και αυτή ήταν της ελληνικής υπηρεσίας του BBC. Εκανα μια αίτηση, με άκουσαν και με προσέλαβαν... Αυτή ήταν η πόρτα που με οδήγησε σε αυτό που είμαι σήμερα».
Πήγατε δηλαδή σε σχολή θεάτρου;
«Ναι. Και αμέσως μετά δημιουργήθηκε στη σχολή όπου πήγαινα τμήμα σκηνοθεσίας και σκηνογραφίας. Αρχισα να παρακολουθώ μαθήματα και σε αυτό το τμήμα. Πήγα όχι με την πρόθεση να γίνω σκηνοθέτης... Απλώς ήθελα να δω την ηθοποιία και από τη μεριά του σκηνοθέτη. Ισως μέσα μου να είχε αρχίσει να με απασχολεί και η σκηνοθεσία, αν κρίνω από το γεγονός ότι είχα ήδη αρχίσει να γράφω πολλά μικρά θεατρικά κείμενα για το BBC και να προσπαθώ να τα φαντάζομαι σκηνοθετημένα. Εκείνη την περίοδο έγραψα αρκετά θεατρικά έργα».
Τα οποία υπάρχουν; Τα διασώσατε;
«Και βέβαια, τα έχω όλα. Είναι βέβαια πρωτόλεια, αλλά έχουν κάποιο ενδιαφέρον περισσότερο σκηνοθετικό παρά δραματουργικό».
Τι εννοείτε όταν λέτε ότι έχουν περισσότερο σκηνοθετικό ενδιαφέρον;
«Δηλαδή ο τρόπος που έχει γραφτεί το έργο, ο τρόπος που αρχίζει, το στήσιμό του... Ολα αυτά μαρτυρούν μια πρωτοτυπία σκηνικής θέσης. Οταν τα διαβάζεις αυτά τα θεατρικά, νιώθεις ότι αυτός που τα έγραψε τα σκηνοθετούσε ταυτόχρονα γράφοντάς τα...».
Παίξατε ποτέ στο θέατρο ως ηθοποιός;
«Το καταπληκτικό είναι ότι έπαιξα και μάλιστα κάποιους πολύ σημαντικούς ρόλους».
Οπως;
«Τον Καλιγούλα, για παράδειγμα, στον "Καλιγούλα" του Καμύ. Και μάλιστα εγκεκριμένος από τον ίδιο τον Καμύ, ο οποίος ήρθε στο Λονδίνο για να παρευρεθεί στη διανομή του έργου και μετά επανήλθε για να δει και την παράσταση».
Πηγή φωτογραφίας:mcf.gr
