Ο Αιμίλιος Βεάκης υπήρξε ίσως ο μεγαλύτερος Έλληνας ηθοποιός με διεθνή αναγνώριση του ταλέντου του. Σίγουρα δεν αρκούν λίγες γραμμές για να περιγράψουν το μεγαλείο του ηθοποιού, αλλά και ανθρώπου, Αιμίλιου Βεάκη. Όμως τα λόγια της μεγάλης μας ηθοποιού του θεάτρου Κατίνας Παξινού εκφράζουν με απλό και μεστό τρόπο την αξία του: « Ο μεγαλύτερος ηθοποιός του τόπου μας, ο μεγαλύτερος ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες».
Μεγάλωσε στον Πειραιά σε συγγενικές οικογένειες, αφού έχασε τους γονείς του σε βρεφική ηλικία. Στα 16 του χρόνια, γράφτηκε στη Βασιλική Δραματική σχολή όπου δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, αφού η σχολή έκλεισε. Η θεατρική του καριέρα ξεκίνησε το 1901 με το θίασο της Νίκα. Συνέχισε με περιοδείες μέχρι και τους Βαλκανικούς πολέμους, κατά τους οποίους επιστρατεύτηκε και πολέμησε. Με την επιστροφή του ξεκινάει μία λαμπρή περίοδος πρωταγωνιστώντας σε μεγάλες παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου που τον καταξιώνουν στο ελληνικό χώρο, ενώ η φήμη του προικισμένου ηθοποιού απλώνεται διεθνώς.
Στον κινηματογράφο συμμετείχε σε μερικές βουβές ταινίες. Το 1943 η Φίνος Φιλμ είχε την τιμή, στην πρώτη επίσημη ταινία της, με τίτλο «Η Φωνή της Καρδιάς», να πρωταγωνιστεί ο μεγάλος ηθοποιός. Το 1950, ένα χρόνο πριν αφήσει τα εγκόσμια, πρωταγωνίστησε και στην ταινία «Αρραβωνιάσματα» της Νόβακ Φιλμ.
Το ταλέντο του Βεάκη δεν εξαντλήθηκε στην υποκριτική, αφού επέδειξε πλούσιο συγγραφικό έργο με διηγήματα, θεατρικά έργα και ποιήματα. Ένα από αυτά δείχνει και τη ανθρώπινη μεγαλοσύνη του. Πρόκειται για το ποίημα αφιέρωμα στον Έλληνα δικτάτορα Μεταξά για το ΟΧΙ που αντέταξε στους Ιταλούς. Και όμως ο Βεάκης ήταν κομμουνιστής...
Ο μεγαλύτερος «Σαιξπηρικός» ηθοποιός, και για πολλούς ο σημαντικότερος ηθοποιός του 20ού αιώνα, Λώρενς Ολιβιέ, καθώς παρακολουθούσε την παράσταση «Βασιλιάς Ληρ», στην οποία ο Βεάκης ερμήνευε καταπληκτικά τον ομώνυμο ρόλο, αναφώνησε στην Κατίνα Παξινού: «Αυτός είναι ο Βασιλιάς Ληρ»!
