Το αρχαίο θέατρο των Δελφών βρίσκεται εντός του ιερού του Πυθίου Απόλλωνος και συγκεκριμένα στο βορειοδυτικό άκρο του, σε επαφή με τον περίβολο του τεμένους. Το πρώτο λίθινο θέατρο κτίστηκε από ντόπιο ασβεστόλιθο τον 3ο αι. π.Χ. Το 160/159 π.Χ. ο Ευμένης ο Β΄, βασιλιάς της Περγάμου, χρηματοδότησε την επισκευή του θεάτρου, που απόκτησε πιο μνημειακή μορφή. Η σημερινή μορφή του θεάτρου ανάγεται στους πρώιμους ρωμαϊκούς χρόνους (1ος αι. μ.Χ.). Κατά την αρχαιότητα φιλοξενούσε μουσικούς και δραματικούς αγώνες, στο πλαίσιο των θρησκευτικών εορτών των Πυθίων, των οποίων η σημασία προσέδωσε στο μνημείο πνευματική και καλλιτεχνική αίγλη.
Το 1927 ο Άγγελος Σικελιανός και η Εva Palmer-Σικελιανού αναβίωσαν τις Δελφικές Εορτές, στο πλαίσιο των οποίων διδάχτηκε ο Προμηθέας Δεσμώτης, η πρώτη μετά τους αρχαίους χρόνους, παράσταση στο αρχαίο θέατρο των Δελφών. Το 1930, στις δεύτερες (και τελευταίες) Δελφικές Εορτές παρουσιάστηκε σε επανάληψη ο Προμηθέας Δεσμώτης, μαζί με τις Ικέτιδες του Αισχύλου. Έκτοτε, στο αρχαίο θέατρο των Δελφών δόθηκε περιορισμένος αριθμός παραστάσεων, από το Εθνικό Θέατρο (Οιδίπους Τύραννος, 1951, σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή), το Θέατρο Τέχνης (Πέρσες, 1967 και Όρνιθες, 1967, σκηνοθεσία Κάρολου Κουν) και άλλους θιάσους. Η τελευταία παράσταση (1992) ήταν μία εορταστική μουσική εκδήλωση για την επέτειο των εκατό χρόνων από την έναρξη της μεγάλης ανασκαφής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στο χώρο των Δελφών.
